28.6.10

Scharpenelle 29 - In de rouw




Mama kom nu gauw,

mama kom nu gauw,

mama kom nu gauw –

of ben je in de rouw?



Want Elizabeth,

ja Elizabeth,

o Elizabeth

draagt een grijze violet!



En Onze Lieve Vrouw,

Onze Lieve Vrouw,

Onze Lieve Vrouw

is weer in de rouw.



En Albeir, Albeir,

ja Albeir, Albeir,

o Albeir, Albeir

schiet de laatste Fritz omveir!










En de laatste woorden
van de laatste Fritz
luiden als volgt:

‘Donnerwetter!
Et Scheisse aussi!
Maintenant c’est fini
la comédie!’

24.6.10

Poirot in Bruges met avant-première nieuw stadsspel


Het afgelopen weekend werd de Hercule Poirotprijs uitgereikt (die was dit jaar voor Patrick De Bruyn) en nam ik in het kader van het thrillerfestival "Poirot in Bruges" deel aan dit gebeuren met de avant-première van het nieuwe detectivespel/stadsspel "De Geheimen van Brugge".

Je kunt dit spel ook spelen met een doe-het-zelf pakket... of in een organisatie van vzw de Scriptomanen.

Lees meer:
Het Nieuwsblad - Gemeente Brugge: Video: Poirot in Bruges

Video met sfeerimpressies: Poirot in Bruges

 

23.6.10

Scharpenelle 28 - Sansparole, de Onbekende Soldaat spreekt:



De Fritzen leggen Leuven, Aarschot, Dinant
en zoveel andere steden in de as
en ze kogelen koelbloedig
Zievielen & Zievielinnen neer


en ‘t is allemaal koren op de molen
van het Tommy-propagandamasjien:
‘Kom dat horen! Kom dat zien!
Wij hebben weer wat nieuws in d’hand!’


Foto’s van verminkte engeltjes en dode bengeltjes
reizen de wereld rond:
de Tragische Geschiedenis van Jeannette Elisabeth Shrapnell
wordt bezongen in de straten en de stegen


van de dorpen en de steden.
En verse tonnen jong kanonnenvlees
nemen vrijwillig dienst in het grote nieuwe leger
dat Tommyland zo dringend nodig heeft.


En wie weigert te gaan,
is een lafaard.




JONGENS VAN VEERTIEN

Hij heeft jongens van veertien gezien, die hun geboortedatum vervalsten.
‘Hoe oud zijt ge?’ vraagt de sergeant.
‘Zestien,’ liegen ze.
‘Ga naar buiten, kom weer binnen en vertel me dat ge negentien zijt,’ zegt de sergeant.
En die jongens van veertien gaan naar buiten, komen weer binnen en vertellen dat ze negentien zijn.

‘Ga nu maar mee met de anderen,’ zegt een officier dan tegen een jongen van negentien die net veertien is geworden. Of net andersom. ‘Kijk recht voor je uit. Kijk niet achterom. Loop gewoon door. Zodra ge vertrokken zijt, is het ergste achter de rug. Het wachten, jongen… Het wachten is het ergste. De onzekerheid.’

En de jongen van negentien die net veertien is geworden – of net andersom – gaat mee met de anderen.

Hij kijkt recht voor zich uit.
Hij kijkt niet achterom.

En dan is het wachten voorbij en weet hij dat ook de officier tegen hem heeft gelogen.

Want het wachten is niet het ergste.





En Sansparole, de Onbekende Soldaat - hij spreekt opnieuw: 

En dan is het goed dat er iemand knielt
bij zo’n jongen van veertien
die net negentien is geworden.
Of net andersom.


Dat er iemand knielt bij zo’n jongen.
Bijvoorbeeld met een woord van troost.
Over – bijvoorbeeld –
een Schone Heldendood.
In – bijvoorbeeld –
een rechtvaardige oorlog.


Ze mag Marianne heten. Of Jeanne d’Arc.
Het kan Saint George zijn. Of God die met ons is.
En laten we vooral Onze Lieve Vrouw van Zeven Smarten niet vergeten!


Voor ons was het een engeltje – zeg maar een bengeltje –
dat Jeannette Elisabeth Shrapnell werd gedoopt.




En de jongste jongen van negentien was amper twaalf.
Hij krepeerde aan de Sommegodverdomme.


En ge schijt schrik.


Maar ge moet geen schrik schijten, Elizabeth!
Ge moet niet benauwd zijn van mijn bajonet!
Ge krijgt geen petrol meer in uw hol,
want Albeir, Albeir
schiet de laatste Fritz omveir!

15.6.10

Paulus Paulus en de Synchroniciteit der Rechtvaardige Rechters






Geachte heer Bernauw,


In mijn bericht van 7 juni j.l. zei ik u dat de sleutel tot het oplossen van het Lam-Gods-mysterie verborgen ligt in de pseudonieme identiteit van William Luck. Wanneer ik u nu zeg dat het scenario van het hele Duitse drama, zoals zich dat tussen 1922 en 1945 afspeelde, in Engeland is geschreven, dan zult u dit niet willen geloven.
Wanneer onze zintuigen maximaal recipiëren en onze beide hersenhelften goed gesynchroniseerd zijn, kan ons brein als een perfecte deeltjes/beeldjesvertrager gaan werken. Op welke wonderbaarlijke wijze geest en materie in dit geval met elkaar gaan wisselwerken kunt u lezen in “Gamma”. Dan weet u ook waar ik precies naartoe wil .



GAMMA

Zoals ik in Alfa-Bèta liet zien kunnen de kleinste bouwsteentjes van de materie, de “subatomaire deeltjes” zich hoogst eigenaardig gedragen. Al die deeltjes hebben een eigen unieke identiteit. Ons universum bestaat uit gigantische maalstromen van subatomaire deeltjes. We zouden deze stromen “metafysische rivieren” kunnen noemen.
In deze rivieren ontstaan evenals in een ondiepe rivier met een rotsige bodem voortdurend draaikolken waarin deze deeltjes samengeperst worden. Elke individuele draaikolk krijgt op deze wijze een hoogst eigen collectieve identiteit.
Zo’n draaikolk kan in het universum alle mogelijke vormen aannemen. Het kan een ster worden, een planeet, een komeet of zelfs een compleet zonnestelsel. Maar het kan evenzeer een berg, een boom een dier of een mens worden..
Precies zoals de draaikolk in een rivier is het verschijnen en verdwijnen van elk uniek object volstrekt onvoorspelbaar.

Het vormen van deze draaikolken in de metafysische rivier is blijkbaar zo’n sensationele ervaring dat de metafysica er niet meer mee op kan houden. We zouden kunnen zeggen: de metafysica is verslaafd aan de fysica. De prijs die de fysica hiervoor moet betalen is dezelfde prijs die elke verslaafde voor zijn verslaving moet betalen: pijn.
Het verschijnen in de materie, het zijn in de materie en het weer verdwijnen uit de materie gaat altijd gepaard met pijn. Het wezen dat deze pijn het meest intens ervaart is de mens. Omdat het fysisch-metafysische systeem ronddraait en evolueert kunnen verdwenen “draaikolken” opnieuw verschijnen en hun ervaring doorgeven.

Rond drieduizend jaar voor Christus heeft de mens een Hoger Bewustzijn gekregen. Vanaf die tijd is het wereldtoneel drastisch veranderd. Machtige regisseurs uit de metafysische wereld hebben de mensheid vanaf dat moment een toneelstuk aangereikt waarin zij hun eigen ervaringen hebben verwerkt. Deze regisseurs kunnen “in de geest” naar ons terugkeren. Daarom doen wij, sinds de eerste opvoering van dit toneelstuk niet anders dan dit stuk herhalen. Omdat bij elke heropvoering het theatergebouw word omgekeerd, er nieuwe spelers verschijnen en de decors veranderen, denken we telkens dat we een geheel nieuw stuk spelen. Ons brein is nog steeds te slecht gesynchroniseerd om dit in te zien. Hierdoor blijft de pijn. We leren niets en het wordt alleen maar erger.

In het begin van onze jaartelling verscheen er een boodschapper die dit allemaal wél zag. Zijn boodschap vinden we in de vier evangeliën zoals die in ons via de bijbel zijn aangereikt. Het enige evangelie waarin deze boodschapper zich als een uiterst deskundige kwantumfysicus presenteert is echter niet in de bijbel opgenomen. Dit is het evangelie van Thomas. In dit evangelie vinden we geen gelijkenissen, geen maagdelijke geboorte en geen kruisiging en geen opstanding uit de dood. We vinden er eenvoudige en uiterst concrete aanwijzingen om de pijn te verlichten. De hoofdboodschap: zorg dat je fysica en metafysica in evenwicht zijn.

Wat hij in feite zegt is dit: wanneer je materie domineert gaat je geest pijn lijden. Wanneer je geest domineert gaat je materie pijn lijden. Breng die twee precies in evenwicht en je zult de pijn van de dood niet smaken. Dat hij die pijn uiteindelijk zelf in de meest bittere vorm moest smaken komt omdat hij uiteindelijk toch de geest dominant liet zijn over de materie. Dit gaven wij al aan in Alfa-Bèta.
Deze fysicus/toneelspeler was al twee keer eerder in het aan ons overgeleverde oerdrama verschenen en wel in de rollen van respectievelijk Jacob en Jozef. In het oerdrama wordt de strijd tussen een Vader en een Dochter gestreden. Terwijl de Vader en de Dochter zich zelf zwaar beschadigen, lijden de Moeder en de Zoon de niet aflatende pijn die dit veroorzaakt.
In haar drieduizendjarige existentie mocht de Egyptische beschaving een aantal heropvoeringen van dit drama beleven. De meest catastrofale uitvoering vond in het MIDDEN van haar geschiedenis plaats, in El Amarna, de stad van het MIDDEN; de godstad precies tussen de stad van het Noorden, Memphis en de stad van het zuiden, Thebe.

Het leidmotief waarop drieduizend jaar Egyptische cultuur rust is Ma-ät, evenwicht, symmetrie. Duitsers zouden zeggen: Ordnung muss sein. In het jaar 1355 v. Chr. besloten de Mittanische prinses Nefertete en haar Egyptische echtgenoot Echnaton dat Ordnung nicht muss sein. Dit initiatief werd aanvankelijk van harte gesteund door hun geestelijke vader Eje.
Nadat hun droom werkelijkheid was geworden moest de inmiddels koningin geworden Nefertete ervaren dat deze snelle intellectuele wending door het veel tragere volk niet werd opgepakt. In Egypte ontstond chaos. Zij zag vervolgens hoe haar opportunistische vader Eje en de tirannieke generaal Horemheb samensmolten tot één persoon die honderdtachtig graden draaide. Deze vader vergiftigde haar man, verwoeste vervolgens het leven van haar dochters, vermoordde haar zoon die haar zoon niet was (Toetanchamon) en ging vervolgens zelf op de Egyptische troon zitten en nam haar dochter Anchesen-paäton tot vrouw.
Na zijn dood moest de stad El Amarna totaal verwoest worden. Van Eje/Horemhebs misdaden mocht geen spoor teruggevonden worden.

In het fysisch-metafysische systeem waarin wij zitten kunnen wij gestuurd worden en laten wij sporen na die niet uitgewist kunnen worden. Die sporen kunnen elk moment weer teruggevonden worden (hoe dit technologisch werkt heb ik elders beschreven).
De zeer intelligente dochter Nefertete wist één ding absoluut zeker. Zij zou deze intolerante. opportunistische en tirannieke vader ooit terugvinden. Haar wraak zou verschrikkelijk zijn.
Het hele toneelstuk zou omgekeerd herhaald worden. Zij zou hem en zijn geestverwanten eerst verheffen en hen vervolgens op een gruwelijke manier in hun onwrikbare orde laten stikken. Zijn trotse stad in het MIDDEN van zijn land zou ze volledig verwoesten.
Ordnung muss sein, jawel, maar niet ten koste van alles.




Laten we nu naar de volgende feiten kijken:

In 1912 wordt in Egypte bij El Amarna het beroemde, door de beeldhouwer Thoetmozes vervaardigde borstbeeld van Nefertete gevonden. Het beeld wordt opgegraven door de Duitse archeoloog Ludwig Borchardt. Het wordt overgebracht naar Berlijn.

In 1922 wordt door de Engelse archeoloog Howard Carter de tombe van Toetanchamon gevonden. Het graf en de mummie zijn nog volledig in tact. Het is de meest sensationele archeologische vondst uit de twintigste eeuw.

In 1889 wordt Adolf Hitler in Oostenrijk geboren. Hij is de zoon van een zachtaardige moeder en een tirannieke vader, een ambtenaar.

In 1890 wordt in Bury, in het Engelse Lancashire, Richmal Crompton Lamburn geboren. Haar vader is predikant.

Richmal Crompton bezoekt een school voor dochters van geestelijken. Zij wil onderwijzeres worden. Ze haalt cum laude een graad in de klassieke talen. Zij sluit zich aan bij de “Woman’s Suffrage Movement, een beweging die vecht voor vrouwenrechten.
Haar aanvankelijk succesvolle loopbaan als onderwijzeres houdt abrupt op doordat polio haar rechterbeen verlamd. Later zal ze ook nog borstkanker krijgen.
Ze besluit schrijfster te worden. In 1922 verschijnt het boek dat teven de eerste zal zijn van de reeks van 39 afleveringen die wij kennen als de succesvolle “William Stories”. Hoofdpersoon is William Brown, een 11-jarige jongen, zoon van een tirannieke vader en een zachtaardige moeder. William Brown vormt met drie vrienden een bende van “outlaws”. Deze bende verzet zich in een reeks van dolle avonturen tegen alle waarden en normen van de gevestigde orde. Meisjes zijn taboe. Alleen voor de donkerharige Joan Clive heeft William een zwak. Zij mag af en toe meedoen met de bende, maar moet zich op de achtergrond houden.

In 1922 formeert de 33-jarige Adolf Hitler in Duitsland een bende van “outlaws”, de “bruinhemden”. Het hoofddoel van deze bende is om in een reeks van avonturen de gevestigde orde te ontwrichten. Vrouwen zijn taboe. Alleen voor Eva Braun heeft Hitler een zwak. Zij mag af en toe meedoen maar moet zich verder op de achtergrond houden.
William Brown, Eva Braun, bruinhemden, bruin, de tertiaire kleur met een lage intensiteit doordat het meeste licht geabsorbeerd wordt.

Op de volgende bladzijde zien wij de titels en jaartallen van 25 delen uit de Williamreeks van 1922 tot 1945. De naam “William” kan in alle titels vervangen worden door “Hitler”.
De afleveringen 1932, 1933, 1934 zijn de jaren waarin al het gif zich samenbalt en in de triomf van de bende al zijn totale vernietiging besloten ligt.
“Hitler de piraat, 1932” (Hitler, de kaper van het schip Duitsland. Overwinning in de Rijksdagverkiezingen).
“Hitler de rebel, 1933” (Hitler, de man die het gezag overneemt, die boeken laat verbranden, die joden vervolgt).
“Hitler de gangster, 1934” (Hitler, de man die zijn eigen bruinhemden laat vermoorden omdat hij het volk in wezen veracht en hij tot de elite wil behoren. “De nacht van de lang messen”).

• Just William, 1922
• More William, 1922
• William Again, 1923
• William the Fourth, 1924
• Still William, 1925
• William The Conqueror, 1926
• William the Outlaw, 1927
• William in Trouble, 1927
• William the Good, 1928
• William, 1929
• William the Bad, 1930
• William's Happy Days, 1930
• William's Crowded Hours, 1931
• William the Pirate, 1932
• William the Rebel, 1933
• William the Gangster, 1934
• William the Detective, 1935
• Sweet William, 1936
• William the Showman, 1937
• William the Dictator, 1938
• William and Air Raid Precautions, 1939 (also published as William's Bad Resolution, 1956)
• William and the Evacuees, 1940 (also published as William and the Film Star, 1956)
• William Does His Bit, 1941
• William Carries On, 1942
• William and the Brains Trust, 1945
• Just William's Luck, 1948
• William the Bold, 1950
• William and the Tramp, 1952
• William and the Moon Rocket, 1954
• William and the Artist's Model, 1956
• William and the Space Animal, 1956
• William's Television Show, 1958
• William the Explorer, 1960
• William's Treasure Trove, 1962
• William and the Witch, 1964
• William and the Pop Singers, 1965
• William and the Masked Ranger, 1966
• William the Superman, 1968
• William the Lawless, 1970

William-like books
• Enter - Patricia, 1927
• Jimmy, 1949
• Jimmy Again, 1951
• Jimmy the Third, 1965

Zie hier het in Engeland geschreven script van een drama dat zich in Duitsland afspeelde.
Het toneelstuk dat 3300 jaar eerder opgevoerd werd in El Amarna wordt in Berlijn geprolongeerd. Het theater is omgekeerd, het decor en de spelers zijn volledig vernieuwd, maar het script is ongewijzigd. Er is niets nieuws onder zon.
Zoals Alfred Hitchcock zijn films signeerde door er zelf als figurant in te verschijnen, zo signeert Koningin Nefertete, alias Richmal Crompton, dit drama door in de film “De ondergang” Hitlers secretaresse, Traudl Junge, uit de totaal verwoeste stad weg te laten fietsen met haar vermoorde zoon, Toetanchamon, die haar zoon niet was, voor op de stang. Haar boodschap is ligt in de rokende puinhoop achter haar: dit doe IK met een intolerante en opportunistische tiran. De postume wraak van een godin.

Deel 25, “Hitler and thee brains trusts” verwijst naar een vlucht naar het westen.
Alle volgende delen verwijzen naar de Amerikaanse levensstijl.
Worden de restanten van het Duitse brein bij elkaar geveegd en over gebracht naar het westen? Naar Zuid-Amerika of Noord-Amerika? De delen tot en met 1970 wijzen duidelijk in die richting. Maar horen de resten van dit brein daar? Moet dit niet grondig uitgezocht worden? Dit vraagt om een zeer goede detective. Is deze detective misschien de moderne
rattenvanger van Hamelen, Dan Brown? (Ja, zeker weer bruin!). Dan Brown, de man die ons allen eerst betovert en naar Schotland voert en die ons vervolgens onder het nadrukkelijk geëxposeerde getal 33 naar Amerika brengt.
Nee, die detective is ook door Richmal Crompton bedacht. In plaats van een kort verhaal wilde ze nog één keer een roman over William schrijven. Dit doet zij in 1948. De titel van de roman wordt: “Just Willams Luck”.

In 2006 verscheen het boek “Het Satanslied, de jacht van de CIA op Jezus” geschreven door Karl Hammer-Kaatee.
Hammer-Kaatee vertelt hierin een waar gebeurd verhaal dat door de anonieme Tom R. aan hem was toevertrouwd. Deze Tom R. heeft in dienst van de CIA als een meesterdetective alle naoorlogse sporen gevolgd die hem naar de oplossing zouden kunnen voeren van het in 1934 ontvreemde paneel “de Rechtvaardige Rechters”. Zijn speurtocht leidde hem naar Amerika, Duitsland, België, Frankrijk en Israël. In Israël onderzocht hij de sporen van een andere bende van “outlaws”: de bende van Jezus Christus.
Zijn gepassioneerde zoektocht eindigde in 1948, in Rennes le Chateau, in de Pyreneeën, waar hij zijn ultieme levensmoment beleefde. Gabriëla, een vertegenwoordigster van de Joodse Ebionietensekte, deelde hem mee dat het hele Rennes Le Chateau drama door haar sekte zeer bewust was geënsceneerd om het spoor dat naar de kern van het Lam Gods leidde te verduisteren. Dit spoor zal echter, zoals ons zal blijken, niet naar Schotland en niet naar Amerika, maar naar een volstrekt onbeduidend en vrijwel door iedereen vergeten dorpje in Nederland leiden.

In 1990 schreef Patrick Bernauw het boek “De Mythe van de Rechtvaardige Rechters” (**).
In het spoor van de vele andere onderzoekers die hem voorgingen maakte Bernauw de totale balans van het drama tot dan toe op.
Tijdens zijn vooronderzoek diende zich een “detective” bij hem aan die onder het pseudoniem “William Luck" bereid is een bijdrage aan het onderzoek te leveren.
De wijze waarop William Luck het drama analyseerde is zeer verwant aan de scherpzinnige wijze waarop Tom R. het drama al eerder had geanalyseerd om het vervolgens samen met de Ebionieten te gaan vervalsen.
Het doel van de beide zeer scherpzinnige, maar anonieme speurders blijkt identiek: alle sporen die naar de het Lam Gods leiden moeten volledig worden uitgewist.



Wij zijn twaalf jaar oud. Wij hebben de lagere school achter ons liggen. Wij hebben de droomwereld van onze eerst zes levensjaren vermengd met kennis over een raadselachtige en onmetelijke grote wereld. Voor ons ligt de twee maanden durende eindeloosheid van de zomervakantie. Die tijd zullen wij vullen met onze grote droom; de droom over hoe wij die raadselachtige en onmetelijke wereld gaan veroveren. Wat we ook gaan doen, wij zullen een held worden, een piloot, een filmster, eens arts, een topmannequin, of een……detective.
Wij zullen in deze hoedanigheid wereldberoemd worden en iedereen zal ons toejuichen.
De volgende zes jaren zullen de heftigste van ons leven worden. Wij zullen onze droom moeten aansluiten op de werkelijkheid. Hoe komen we uit deze strijd te voorschijn:
zwaar gewond, gehavend of slechts licht geblesseerd?
Kunnen we aanvaarden dat de piloot een buschauffeur, de beroemde filmster een kermisartiest en de vermaarde detective een gewone politieagent wordt?

Arsène Goedertier, Tom R. en William Luck kwamen uit het niets. Zij zijn de eeuwig elfjarigen die weigeren om twaalf te worden. Zij zijn de tot leven gewekte getallen. Zij zullen 22 worden, 33, 44 en 55. Daar is geen ontkomen aan. Sommigen zullen misschien wel 66, 77, 88 of 99 worden. Daartussen zullen ze nooit 18, 46 of 62 worden. Daartussen blijven ze altijd 11 jaar oud.
Arsène Goedertier, Tom R. en William Luck zijn de volwassenen in wie het kind nooit sterft. Zij zijn de stof waaruit onze dromen zijn gemaakt. Op deze stof zijn de goden zeer zuinig
Deze stof is hen heiliger dan heilig. Zij maken er nachtmerries en hemelse visioenen van.
Daarom moeten wij als Vierde Macht het werk van dit geniale en zeer originele drietal op gepaste afstand bezien en beoordelen. Pas dan zien we wat ons altijd is ontgaan.



Wij hebben dit gedaan. Wij hebben dit drietal op afstand bezien.
Op bladzijde 354 van het boek “Het Satanslied, de jacht van de CIA op Jezus” vermeldt
Tom R. drie namen: Oera Linda, Nicolas Poussin en Pythagoras. Aan deze naam moet een vierde naam worden toegevoegd: Albrecht Dürer.
Nu hebben wij het viertal compleet. Zij vormen de sleutel die ons het mysterie van de Heilige Drie-Eenheid in hun MIDDEN onthult. Deze drie-eenheid balt zich samen in het
Lam Gods en verheft zich vervolgens boven het lam en de wereld.
Op bladzijde 154 van dit zelfde boek vertelt Tom R. hoe de nazi-ideoloog, Alfred Rosenberg, hem op de dag na zijn executie een briefje liet overhandigen. Hierop had Rosenberg zijn laatste woorden geschreven: “Volg de Herderin”.

Het mysterie van het Lam Gods schuilt niet in het getal 33, maar in het getal 34.
Toen Albrecht Dürer, teruggekeerd uit Gent en weer in Neurenberg, wanhopig probeerde het mysterie van dit getal op te lossen, hief in Wittenberg de monnik Maarten Luther het zwaard op om Europa te verdelen in Noord en Zuid. De Latijnse en de Germaanse wereld kregen een christelijk masker met twee gezichten.
In de wond die Maarten Luther dit werelddeel toebracht verscheen driehonderd jaar later een herderinnetje, een meisje van dertien. In dit meisje gloeide drieëndertig jaar lang het litteken van Luthers zwaardslag. De elite, het volk en de middenstand stonden rond haar bed. Ze keken naar een wezen dat sterker was dan God. Toen wendden zij hun hoofd af en zeiden: “Kruisig haar!”






Een Latijnse wereld met mannelijke katholieke goden. Een Germaanse wereld met vrouwelijke Oera Lindagoden: Friese godinnen.
Rennes Le Chateau, Dendermonde en Oera Linda zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Drie drama’s geschreven door Koningin Nefertete, alias Richmal Crompton.
Drie drama’s waarop wetenschap en religie te pletter zijn gelopen; waarin de wetenschap en religie zelfs volstrekt belachelijk zijn gemaakt.
Wij zien een Dochter die de arrogante beoefenaren van wetenschap en religie met een superieure greep in hun nekvel pakt en door elkaar schudt.
“Wie denken jullie in Gods Naam dat je bent?!”
Dan smijt ze deze hartelozen voor de voeten van Poussin en Dürer, tussen west en oost. “Schilder hun blindheid!”
Vervolgens pakt zij Pythagoras, de grote verduisteraar van het onvolmaakte, in zijn kladden.
“En jij trekt de lijnen die ons naar de herderin voeren!"
Deze lijnen zijn getrokken. Ze voeren ons met een genadeloze precisie naar de plaats waar de herderin is begraven. Een vrijwel vergeten dorpje ergens in deze raadselachtige en onmetelijke wereld, ergens in dit raadselachtige en onmetelijke grote universum. Op het Keltische kruis boven haar graf staan de simpele woorden:

“33 jaren lang tot aan haar dood droeg zijn de wondeteekenen des Heeren in haar lichaam”


Geachte heer Bernauw, wanneer wij de herderin op tijd hadden gezien, dan waren ons twee wereldoorlogen, twee atoombommen en twee vernietigde WTC-torens bespaard gebleven.
Echter, twee duizend jaar na Christus zijn wij allen nog altijd ziende blind, horende doof en denkende dronken.
De herderin werd niet gezien omdat zij niet “gewijd” was. De waarheid ligt in het midden, tussen het gewijde en het ongewijde. Maar die waarheid zien wij niet.

Ik heb de zoektocht naar de herderin beschreven in het vijfdelige document:

“DE ONEINDIG KLEINE GROOTHEID, over de geest in de materie.”

Hierin is tevens de oplossing van het Dendermondse Lam Godsdrama vervat. Het ligt al ruim vijf maanden bij mij ter inzage evenals de waarheid over de herderin al tien jaar bij mij ter inzage ligt. Ik heb er al vele malen melding van gemaakt, maar in Nederland leeft dit alles niet meer. De wetenschap en religie hebben elkaar hier vrijwel doodgedrukt. En zij die de waarheid hierin vermoeden, gebruiken nog altijd de drie kreten die Bach in zijn Matthäus Passion het volk in de mond legt:

“KREUZIGE, KREUZIGE, KREUZIGE!!!!”



Met vriendelijke groet

Paulus Paulus


Noten door Patrick Bernauw:
* Wikipedia link door mij toegevoegd.
** Mysteries van het Lam Gods verscheen in 1991, De Mythe van de Rechtvaardige Rechters in 1995. Het is ook niet echt zo dat zich toen een detective bij mij aandiende die zich William Luck noemde; ik kwam in de nasleep van Mysteries van het Lam Gods in contact met een journalist die in de jaren zestig onder het pseudoniem William Luck een aantal artikels had gepubliceerd over het raadsel van de verdwenen Rechters.

10.6.10

Paulus Paulus & de Mysteries van het Lam Gods



Op 8 april ontving ik een tegelijk sympathiek en intrigerend mailtje uit Nederland, van de heer Paulus Paulus:
Na mij grondig verdiept heb in de zaak rond de Rechtvaardige Rechters blijft er voor mij een raadselachtige figuur over die mij in het hele gebeuren om bepaalde redenen intrigeert: William Luck. In uw analyse zien wij deze man transformeren van een modale BRT medewerker tot een speurder met Sherlock Holmesachtige kwaliteiten. De wijze waarop hij de zaak aanpakt getuigt van een ver boven het gemiddelde liggende intelligentie. Waarom meet deze man zich een schuilnaam aan?. Hoe kwam hij opeens in uw onderzoek terecht? Is het mogelijk om anno 2010 de werkelijke naam van William Luck te onthullen of moet dit voor eeuwig geheim blijven?

Als u mij hier een antwoord op wilt geven zal ik ten zeerste erkentelijk zijn.

Ik antwoordde hierop dat het onderzoek waar de heer Paulus naar verwees en mijn contacten met William Luck al van twintig jaar geleden dateerden, en dat wij elkaar sindsdien ook niet meer gesproken hadden (zie ook De Mythe van de Rechtvaardige Rechters). Omdat William Luck het destijds verkoos te opereren onder een pseudoniem, voelde ik er ook weinig voor zijn ware naam te onthullen. En alles wat hij me in 1990 kon vertellen, had hij in de jaren 60 reeds in de krant gepubliceerd.

Mijn correspondent antwoordde dat hij mijn trouw aan een ooit gedane belofte respecteerde (in verband met het pseudoniem), maar dat het een reden had waarom hij de identiteit van William Luck graag wilde weten:

Deze William Luck doet mij in sterke mate denken aan de Tom R. uit het in 2006 verschenen boek "Het satanslied" van Karl Hammer-Kaatee. Opvallend is de overeenkomst. Zowel in uw geval als in het geval van Hammer-Kaatee verschijnt er een zeer scherpzinnige geest die het leven binnendringt van een radio/televisiemedewerker. In beide gevallen gaat het om de inbreng van een heldere analyse in de zeer duistere zaak van het lam Gods. De wijze van analyseren toont een grote mate van verwantschap. Zou het niet mogelijk zijn dat de voor de CIA dood verklaarde Tom R. na opheldering van het Rennes le Chateau-raadsel in 1949, in 1960 weer opduikt als "Het licht van Dendermonde"?.

Vervolgens verschijnt hij opnieuw in 1990 om in uw werk een sturende functie te vervullen. Zijn William Luck en Tom R. een en dezelfde figuur? Is de geest van Arsene Goedertier in dit dubbelwezen teruggekeerd?

Wanneer ik het hele Lam Godsdrama overzie dan bekruipt mij het gevoel dat er om dit drieluik zeer bewust een ondoordringbaar web van Wahrheit und Dichtung gesponnen is, en wel op de zelfde wijze als volgens Hammer-Kaatee door de ebionieten in de zaak Rennes le Chateau is gedaan. Het wachten lijkt in dit geval ook op een onbevangen en honderd procent zuivere geest die dit alles eens zal oplossen, een soort Frodo Balings uit Tolkiens "In de ban van de Ring". Ik zal dit alles nog eens laten bezinken. Misschien dat ik er een nadere beschouwing aan waag. Die zal ik u dan zeker doen toekomen.

Ik antwoordde dat het ongetwijfeld een interessante observatie was die de heer Paulus hier deed: "Met betrekking tot William Luck kan ik u wel vertellen dat hij eind jaren tachtig, begin jaren negentig al een hele tijd een werknemer was van wat toen nog de BRT heette (de openbare omroep) en onder meer daarom onmogelijk Tom R. geweest kan zijn."
Het overkomt me wel meer dat ik gecontacteerd word door onderzoekers die het licht menen gezien te hebben, met betrekking tot de Mysteries van het Lam Gods. Maar de rustige en beschaafde toon en stijl van deze heer, die onmiskenbaar een erudiet man moest zijn, namen mij voor hem in. Ik was dan ook blij verrast toen ik op 7 juni opnieuw een mailtje van de heer Paulus mocht ontvangen, met een brief in bijlage, getiteld vergezeld van een brief, getiteld  "Bernauw X" en met de melding: "In de bijlage treft u een korte brief met betrekking tot de identiteit van William Luck. Hopelijk zet het u aan tot een gepaste reactie."
Met de toestemming van de heer Paulus druk ik de brief hierbij af:

Geachte heer Bernauw,

In een e-mail van 9 april j.l. wees ik u op de mijns inziens frappante overeenkomst tussen William Luck zoals die verschijnt in uw boek “De mythe van de rechtvaardige rechters” en Tom R. zoals die verschijnt in het boek “Het Satanslied” van Karl Hammer-Kaatee.

Op mijn vraag of William Luck en Tom R. wellicht één en dezelfde persoon waren, antwoordde u dat dit gezien William Lucks functie bij de BRT in de jaren negentig onmogelijk was. Dit zal inderdaad kloppen omdat Tom R. in die tijd al circa vijfenzeventig jaar oud geweest moet zijn en een actief dienstverband bij een omroep op die leeftijd niet erg waarschijnlijk meer is.

Inmiddels heb ik de pseudonieme identiteit van William Luck kunnen achterhalen. Deze pseudonieme identiteit levert ons de sleutel om het hele Lam Gods Mysterie op te lossen. De feiten die ik hierin ontdekte sloten exact aan op feiten die ik al eerder ontdekte. Het mysterie is dus onthuld. Ik wil hier echter niet eerder iets over kwijt dan na uw reactie op de volgende kanttekening vernomen te hebben:

William Luck en Tom R. dienden zich beiden aan bij twee omroepmedewerkers/publicisten uit respectievelijk België en Nederland. Zij wensten beiden hun ware identiteit niet prijs te geven. Hun stijl van analyseren is vrijwel identiek. Het doet sterk denken aan de stijl van Sherlock Holmes. Deze oppergod verschijnt pas ten tonele wanneer de lagere goden hopeloos zijn vastgelopen. Met een laconieke maar uiterst trefzekere verwijzing naar een aantal subtiele details die de gewone agenten volstrekt over het hoofd hebben gezien, onderstreept Holmes zijn onbetwistbare superioriteit als speurder.

Het stond voor mij direct vast dat William Luck en Tom R. geest/bloedverwanten zijn die ongetwijfeld rechtstreeks contact met elkaar hadden omdat zij dezelfde zaak dienden. Het was hun beider opdracht om zoveel hele en halve waarheden rond de diefstal van het paneel de Rechtvaardige Rechters te verspreiden, dat geen sterveling ooit nog de ware toedracht rond deze ontvreemding kon achterhalen. In deze opdracht zijn ze wonderwel geslaagd. Ik vermoed dat er tussen Tom R. en William Luck een oom/neefrelatie bestaat.

Het speurwerk van William Luck richt zich direct op de zaak. Het speurwerk van Tom R. gaat echter nog veel verder. Het verbindt België, Duitsland, Frankrijk direct, en Israël, Engeland en de V.S. indirect met elkaar. Er hoeft geen enkele twijfel over te bestaan dat achter William Luck en Tom R. de kern van een machtige en wijdvertakte organisatie zit die het uiterst merkwaardige maar zeer diepgaande motief heeft om een historisch gegeven zowel te verduisteren als te verlichten. Deze organisatie heeft tot nu toe geen enkel middel geschuwd om dit “schizofrene” doel te realiseren.

In uw kritiek op het boek “Het Satanslied” van Hammer-Kaatee wijst u ondermeer op het pijnlijk ontbreken van adequaat bronnenmateriaal. Dit is zeer bewust gedaan. De lezer moet het raadsel niet in de materie, maar in de geest oplossen. Dit verwijst naar bronnenmateriaal dat de tastbare materie ontstijgt. De jeugdboeken die u zelf schrijft behoren tot dit immateriële bronnenmateriaal. Geen enkele exacte wetenschapper die zal dergelijk fantastisch bronnenmateriaal accepteren. Toch zal de onthulling van het mysterie hen dwingen dit bronnenmateriaal te accepteren en hen dwingen om al hun vastgeroeste denkbeelden over massa en energie en materie en geest te herzien.

Wanneer u in uw boek wel bronnen vermeldt en Hammer-Kaatee doet dit niet, dan maakt dit voor de lezers in feite niets uit. De enige bron die voor de lezers van beide boeken er werkelijk toe doet is de ware identiteit van de ongrijpbare tweeling die zich als William Luck en Tom R. aan hen presenteren.

Ik hoop dat dit bericht voldoende licht in het duister werpt dat u hierop zult reageren.

Met vriendelijke groet,

Paulus Paulus



Ik antwoordde dat ik met veel interesse de analyse van de heer Paulus had gelezen, met betrekking tot de identiteit van William Luck / Tom R: 'Wat u daar schrijft over het Sherlock Holmes Syndroom, snijdt wel hout. Zowel William Luck als Tom R. waren een soort van "Sherlock Holmes"-archetypen. Geestverwantschap is er ongetwijfeld, maar op basis hiervan ook besluiten dat er een bloedverwantschap zou zijn, of dat zowel Tom R. als William Luck eenzelfde finaal doel nastreven, tot eenzelfde organisatie behoren, enz... lijkt mij toch wel heel kort door de bocht. Ik heb in die twintig jaar waarin ik met de mysteries van het Lam Gods bezig ben - soms vrij intensief, soms meer vanop afstand - een boel figuren en personages ontmoet die tot hetzelfde archetype behoren, vanuit eenzelfde inspiratie denken en handelen, en eenzelfde geestverwantschap vertonen. Om in de sfeer te blijven: als William Luck leed aan het Sherlock Holmes Syndroom, dan is de sympathieke Mario De Roo een vleesgeworden Miss Marple.

Uw hypothese lijkt mij, met andere woorden, "de stof waarvan dromen" (en historische detectiveromans) gemaakt zijn. In die zin vind ik het ook een fascinerend en boeiend uitgangspunt. Maar ik twijfel er sterk aan of de Mysteries van het Lam Gods via dit werk- en denkmodel verklaard kunnen worden. Daarvoor is er mijns inziens toch wat meer "materieel" bewijsmateriaal nodig.

Niettemin, mocht u uw hypothese graag publiek maken, met woord- en wederwoord, dan stel ik mijn blog graag voor u open. U zegt het maar!'
Hierop reageerde de heer Paulus vrijwel meteen met een brief getiteld "Bernauw XA" waarin er plotseling een extra t verscheen in zijn woonplaats Gendringen:

Geachte heer Bernauw,

In de brief die ik u gisteren stuurde zei ik dat de ware identiteit van William Luck in dit pseudoniem ligt. Dit pseudoniem is de sleutel die ons toegang geeft tot de materiële bewijzen die u zo graag wilt zien. Ik verwachtte dan ook dat u uw pijlen hierop zou richten. U zoomde echter in op het “Sherlock Holmes Syndroom”. Dit is op zich niet erg want het geeft meteen aansluiting op een ander Sherlock Holmes aspect.

Sherlock Holmes ziet telkens weer details die andere speurders volledig over het hoofd zien. Het uitvergroten en combineren van deze details leidt in veel gevallen tot de oplossing van het misdrijf.

In hun immense haast om alles te verklaren hebben zowel alfa- als bètawetenschappen in de vorige eeuw een paar details over het hoofd gezien en/of deze niet goed geïnterpreteerd. Hierdoor is de religie in staat van ontbinding geraakt en heeft de exacte wetenschap met de deeltjesversneller in Genève een absoluut dieptepunt in haar denken bereikt. Dit faustische project zal dan ook spoedig een toren van Babel onder de grond blijken.

Wat ik ontdekte is dat het Lam Gods van de gebroeders van Eyck deze door alfa- en bètawetenschappen verwaarloosde details uitvergroot en combineert waardoor wij het “misdrijf” eindelijk kunnen oplossen. In het Lam Gods doordringen alfa –en bètafeiten elkaar op een volstrekt unieke wijze. De hele geschiedenis rond het verdwenen paneel met de Rechtvaardige Rechters vormt een magistrale illustratie van dit gegeven.

Het Lam symboliseert het midden. Wij alle weten dat de waarheid in het midden ligt. Ons ongeneeslijke dualisme dwingt ons echter telkens weer voor zwart-wit opties te kiezen en weg te vluchten van het midden. De vier mensgroepen op het drieluik zijn in zich zelf verstard en gedwongen om naar het midden te kijken. Hier bevindt zich het lam dat dood en levend tegelijk is. Op dit punt doordringen materie en geest, theologie en fysica elkaar. Zwart-wit wordt grijs. Dit grijs nu is de stof waaruit onze dromen zijn gemaakt. Deze stof hebben we zichtbaar kunnen maken. Hierdoor zijn we eindelijk in staat om te begrijpen hoe materiële en geestelijke identiteit ontstaat.

U stelde voor om een en ander via uw weblog naar buiten te brengen. Ik heb u in deze zaak persoonlijk benaderd omdat de uitkomst van mijn onderzoek een zeer grote impact kan hebben en ik op grond daarvan alle reden heb er voor te zorgen dat deze uitkomst op een correcte wijze en op korte termijn naar buiten wordt gebracht.

Internetdiscussies vervullen mij door hun veelal chaotisch karakter met grote huiver. Ik heb mijn ontdekkingen kunnen doen dankzij internet, maar ik heb tegelijkertijd ook ervaren dat dit medium ons denken in hoge mate kan fragmenteren. We razen als een F-16 over een mooi landschap maar zien alleen nog veelkleurige vlakken, vlekken en lijnen. Bijzonder details en grote verbanden ontgaan ons hierdoor maar al te vaak. En zoals ik al aangaf kwam mijn ontdekking voort uit het tijdig herkennen en combineren van bijzondere maar over het hoofd geziene details.

Omdat u zelf al jarenlang zeer dicht bij het vuur heeft gezeten en u de meeste feiten rond het Lam Gods en de Rechtvaardige Rechters kent, lijkt hij mij verstandiger dat ik u in de hier gehanteerde internetbriefvorm de eerste aanwijzingen geef. Ik ben ervan overtuigd dat deze aanwijzingen u het belang van de ontdekking snel zullen doen inzien. Bovendien zal ik ook nog iets moeten laten zien wat mijns inziens alleen in een direct persoonlijk contact goed overdraagbaar is. Wanneer alle feiten eenmaal boven water en algemeen geaccepteerd zijn dan ben ik ervan overtuigd dat uw boeken een groot aantal herdrukken zullen gaan beleven.

Ik kan u in principe morgen of overmorgen al de eerste aanwijzing geven. U kunt dan zelf beslissen of dit de goede benadering is of dat het wellicht toch beter is dit via uw weblog voort te zetten. Wanneer u hier goede argumenten voor heeft dan wil ik deze benadering alsnog in overweging nemen. Ik hoor dan graag van u hoe ik hier binnenkom.

Het kan natuurlijk ook nog zijn dat u een ander idee heeft om deze toch niet alledaagse materie voor het voetlicht te brengen. Ik hoor dit dan graag van u.

Met vriendelijke groet,

Paulus Paulus

Gendtringen

Als schrijver van "faction" thrillers, antwoordde ik, kon ik niet anders dan de aanpak en benadering van de heer Paulus fascinerend vinden. Ik gaf mijn correspondent gelijk wat de internetfora betrof: die waren chaotisch, en een discussie liep daar binnen de kortste keren uit de hand. Maar op een blog als deze zouden wij niet alleen zelf kunnen bepalen wat erop verscheen, maar ook de reacties in de hand kunnen houden.

"Wat ik in gedachten had, is het volgende: u schrijft mij zoals u dat nu doet (brief in de mail), en ik kopieer uw brieven en publiceer ze op mijn blog, samen met mijn reactie. Zo wordt de lezer getuige van onze correspondentie en kan hij/zij daar, eventueel, aan deelnemen."

Vervolgens kreeg ik in een mail van 10 juni de toestemming om onze correspondentie op deze blog te publiceren, samen met een nieuwe brief getiteld "Bernauw AB":


Gendringen, 10 juni 2010


Geachte heer Bernauw,

In mijn vorige brief gaf ik aan dat in het Lam Gods, zoals afgebeeld op het drieluik van de gebroeders van Eyck, alfa –en bètakrachten elkaar doordringen. Het gaat echter nog verder. Dit kunstwerk is niet alleen een zeer indrukwekkende artistieke en religieuze schepping, maar bovenal het symbool van een natuurkundig fenomeen van de allerhoogste orde.

Het lam in het midden van de vier mensgroepen is de katalysator van vier begrippen die we in de wetenschap terugvinden als alfa-, bèta-, gamma- en delta. Wij kennen deze begrippen in de hoedanigheid van straling en hersengolven en als aanduiding van wetenschappelijke disciplines. Alfa, bèta en gamma vormen een drie-eenheid waarbij gamma in principe tussen alfa en bèta in staat. Het midden dus. Delta fungeert als een vierde macht die als een vierde dimensie alles lijkt te omvatten wat niet tot de drie-eenheid alfa, bèta en gamma behoort.

Met het onzekerheidsprincipe verbiedt de natuur de eeuwige en onaantastbare geldigheid van elk wetenschappelijk bewijs. Aan de hand van het Lam Gods en het drama rond de verdwijning van de Rechtvaardige Rechters wil ik aantonen dat de natuur wel kortstondige rustpunten kent waarin evenwicht herwonnen wordt en waaruit we kunnen opmaken dat wetenschap en religie evenals materie en geest onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. In zo’n rustpunt beseffen we dat de geest de materie van binnen en van buiten bewerkt om haar vorm en identiteit te geven. Hierbij bevestigt de wetenschap de religie en bevestigt de religie de wetenschap. Ondernatuur en bovennatuur blijken onscheidbaar.

Ik zal in de drie-eenheidsvorm alfa - bèta - alfa laten zien hoe alfafeiten uit Jeruzalem en alfafeiten uit Dendermonde zich laten spiegelen in bepaalde bètafeiten zoals de fysica ons die in de vorige eeuw heeft aangetoond. Wanneer u zich hierin kunt vinden zal ik in een volgende brief laten zien hoe gamma en delta als een-tweeheid het fundament en bekroning van bovengenoemde drie-eenheid vormen. Het geheel zal ons helpen om eindelijk dieper inzicht te krijgen in ons ogenschijnlijk ondoorgrondelijke bestaan.

ALFA

In het boek “De mythe van de Rechtvaardige Rechters” van Patrick Bernauw verschijnt de meesterspeurder William Luck. Het eerste wat deze opmerkt is dat men bij een misdrijf nooit over een dader moet spreken indien nog niet vaststaat of de bewuste persoon ook de dader is. Men hanteert dan een vooroordeel. Men moet volgens William Luck in dit geval dus altijd spreken van de “vermoedelijke dader”.

In het jaar 33 van onze jaartelling trok een kleine groep rebellen de stad Jeruzalem binnen. In hun geloofsijver ranselden zij een aantal kooplieden de tempel uit omdat zij meenden dat commercie niet met religie viel te rijmen. Een van hen werd als dader gebrandmerkt en als zodanig opgepakt. De vooroordelen tegen deze man waren blijkbaar zo vele dat hij geen moment de status van “vermoedelijke dader” kreeg. Hij werd veroordeeld door een piramidale rechtbank belichaamd door het volk onderin, de elite bovenin en zijn eigen rebellengroep middenin. Tezamen vormden deze drie lagen de Drie Onrechtvaardige Rechters die ook alle drie omkoopbaar bleken.

De elites in de stad, de farizeeën en schriftgeleerden alsmede de stadhouder Pontius Pilatus, bleken evenzeer vatbaar voor het gif van vooroordeel als het volk. Maar het meest kwaadaardige gif school in de kern van de rebellengroep zelf, in het midden dus. Wij kennen dit gif als het “verraad van Judas”; het gif in het midden.

De vermoedelijke dader, die de hele wereld nu kent als Jezus Christus, werd tussen twee medeveroordeelden gekruisigd. Wat we vervolgens op Golgotha zien zijn drie “verheven” mannen tegenover drie “vernederde” vrouwen. Deze drie vrouwen staan onder de drie kruisen (de drie Maria’s). Wij zien een mannelijke drie-eenheid boven tegenover een vrouwelijke drie-eenheid beneden.

Precies zoals ooit Jozef in Egypte tussen de bakker en schenker moest vaststellen wie de gifmenger was, moest Jezus tussen beide gekruisigde medeveroordeelden vaststellen wie van beiden het goede of het kwade vertegenwoordigde. Echter, op het moment dat Jezus hen oordeelde, oordeelden zij Jezus. In de katalysator Jezus werden goed en kwaad exact gelijk verdeeld. De tijd stond stil en de wereld hield de adem in. Op dat cruciale moment werd het oordeel overgenomen door de middelste van de drie “vernederde” vrouwen:

Maria Magdalena. Zij veroordeelde Jezus.

Op dit tijdelijke eeuwigheidsmoment staarde Jezus verbijsterd naar de lege ruimte boven hem en vroeg radeloos: ”Mijn Vader waarom hebt Gij mij verlaten?”

Dit heeft de Vader gedaan omdat hij het oordeel van Maria Magdalena sanctioneerde.

In dit Goddelijke rustpunt werd een historische fout hersteld. De dochter werd verkozen boven de zoon. Dit feit bleek echter niet tot de mensheid te willen doordringen. Er volgden strafmaatregelen die in zwaarte zouden gaan escaleren.

Waarom werd Jezus veroordeeld?

Omdat hij een halve waarheid in zich droeg. Jezus bepleitte in zijn prediking telkenmale de verloochening van de (vrouwelijke) materie en het volgen van de (mannelijke) geest.

In de nacht voor zijn gevangenneming kreeg deze bi-sexuele middenmens de kans om zijn fout te herstellen door bij Maria Magdalena te gaan slapen. Hij verkoos echter bij zijn vrienden te slapen. In de keuze tussen de homosexuele of heterosexuele relatie koos de middenmens Jezus voor de homosexuele relatie. In toenemende mate zouden wij gaan ervaren wat het geloof in een halve waarheid kan uitrichten. Er zou een toestand ontstaan die Jezus zelf al had voorspeld (Lucas 12 : 49 t/m 53).

BÈTA

Radiocactief erts kan drie soorten straling produceren: alfa, bèta en gamma. Wordt dit erts in een magnetisch veld geplaatst dan zullen de positief geladen alfadeeltjes naar links gaan, de negatief geladen bètadeeltjes naar rechts en de neutraal geladen gammadeeltjes zullen daartussen recht omhoog gaan. De alfa- en bètadeeltjes zijn het makkelijkst tegen te houden, de gammadeeltjes het moeilijkst. Alle deeltjes zijn schadelijk maar de gammadeeltjes zijn het meest schadelijk. Gammadeeltjes zijn zeer energierijke fotonen die als “lichtpakketjes”de kenmerken, van zowel golfje als deeltje vertonen. Deze geconcentreerde dualiteit kan al naar de dosering zowel vernietigend als helend werken.

De deeltjesfysica leert ons dat zich in proton en neutron elk drie quarks bevinden. Zij vormen beide een fysische drie-eenheid. In het (mannelijke) proton zitten twee “opquarks” en één “neerquark”. De opwaartse en geestzoekende kracht is in het proton is dus dominant. In het (vrouwelijke) neutron zitten twee “neerquarks”en één “opquark”. De neerwaartse en materiezoekende kracht is in het neutron dominant. Proton en neutron zijn in de atoomkern muurvast met elkaar verbonden.

Wat God verbonden heeft scheide de mens niet. Bij het geforceerd scheiden van proton en neutron komt een overdosis energie en straling vrij. Hiroshima, Nagasaki en Tsjernobil hebben ons de gevolgen hiervan leren kennen.

De zogenaamde “neutrale kaonen” vormen wellicht de meest bizarre deeltjes die de fysica ontdekt heeft. Ze behoren tot de “mesonen” (meson-midden). Dit zijn wat de fysica “boodschapperdeeltjes” noemt. De neutrale kaonen kunnen elkaar doordringen en hun eigenschappen onderling verwisselen. Ze bestaan uit een “anti-neerquark” en een “vreemdquark”. De neutrale kaonen kunnen deze quarkladingen echter op elk willekeurig moment onderling omkeren zodat de combinatie anti-vreemd- en neerquark ontstaat.

De deeltjes hebben een verschillende levensduur. Daarom onderscheiden we K-kort en K-lang. De K-lang deeltjes kunnen regeneren. Door sterke interacties met de materie aan te gaan kunnen langlevende deeltjes in de kortlevende vorm terugkeren. Tot verbijstering van de fysici bleken deze neutrale kaonen een zodanig afwijkend verval te hebben dat zij de onschendbaar geachte symmetrie in de natuur schonden. Het langlevende kaon bleek in twee van de duizend gevallen niet in drie pionen, maar in twee pionen te vervallen. (Het kortlevende kaon vervalt altijd in twee pionen) Door deze afwijking kan een constant dynamische toestand (2 : 3) veranderen in een statische toestand (2 : 2).

De natuur toont ons een rustpunt waarin zij zichzelf beziet. Zij meet haar totale toestand door om vervolgens een beslissing over de voortgang te nemen. Het is een superbewustzijnstoestand die zich in een droom zowel als nachtmerrie als een hemels visioen kan openbaren.

De kwantumfysica heeft ons geleerd dat in de wereld van de fundamentele bouwsteentjes (sub-atomaire deeltjes) alleen maar waarschijnlijkheidstoestanden bestaan. In deze wereld bestaat geen enkele zekerheid behalve de zekerheid van het tijdelijke rustpunt waarin de toestand op het “slagveld” met een alles overziende blik bekeken wordt en een beslissing over de voortgang van de “strijd” wordt genomen. In de afwijking ligt de zekerheid.

De natuurkundige Erwin Schrödinger heeft de onzekerheid in de natuur geïllustreerd met het voorbeeld van een kat wiens leven afhankelijk is van de 50/50 kans dat een radioactief deeltje opwaarts of neerwaarts vervalt. In het kwantumfysisch perspectief bestaat deze eenduidige kansverdeling echter niet. De kat bevindt zich in beide kansen tegelijk. In deze toestand is de kat dus dood en levend tegelijk.

In het midden van het drieluik het Lam Gods zien wij een lam waarvan de hals is doorgesneden. Het bloedende lam blijft echter fier overeind staan. De vier in zich zelf bevroren mensgroepen worden gedwongen om naar een wezen te kijken dat dood en levend tegelijk is. Het Lam is de katalysator van hun onmacht om deze waarheid te zien.

ALFA

In 1934 sterf de natuurkundige Marie Curie door de gevolgen van een overdosis uraniumstraling.

In 1934 opent de natuurkundige Enrico Fermi de deur die de wetenschap toegang zal verschaffen tot de ruimte waarin de atoomkern gespleten kan worden.

In 1934 verkrijgt Adolf Hitler de absolute almacht in Duitsland. Er ontstaat een toestand waarbij het recht met leren laarzen vertrapt zal worden.

In 1934 wordt het paneel de Rechtvaardige Rechters op uiterst raadselachtige wijze ontvreemd uit het Drieluik van de gebroeders van Eyck in de Sint Baafskathedraal te Gent.

Dit vergrijp vindt plaats in een godshuis, een tempel. Vier maanden na dit vergrijp sterft de vermoedelijk dader in het dorp Dendermonde en wel onder twijfelachtige omstandigheden. Zijn naam: Arsène Goedertier.

Een piramidale rechtbank opgebouwd uit een omkoopbaar volk onderin, een omkoopbare elite bovenin en een omkoopbare middengroep, waartoe de vermoedelijke dader zelf behoort, middenin, heeft het oordeel al klaar: het “vermoedelijke” kan geschrapt worden. Arsène Goedertier is de dader en dient als zodanig postuum gekruisigd te worden.

Goedertier komt niet alleen op Golgotha te hangen. Hij wordt al zeer spoedig geflankeerd door twee medeverdachten : zijn vriend en familielid Achiel de Swaef die op de dag van Goedertiers begrafenis onder twijfelachtige omstandigheden sterft en zijn zwager Oscar Lievens die drie maanden later onder eveneens twijfelachtige omstandigheden sterft.

Een natuurkundige zou zeggen Goedertier wordt geflankeerd door een K-kort en een K-lang deeltje die beide in staat geacht moeten worden het hele systeem gedurende een kortstondig rustpunt volledig door te meten teneinde de mate van schuld vast te stellen van hem die tussen hen in hangt. Stel nu dat Goedertier precies even schuldig als onschuldig blijkt, wie zal dan het oordeel over hem vellen?

Op het Golgotha van Dendermonde hangt alleen nog een troosteloze en in staat van ontbinding verkerende mannelijke drie-eenheid. Van een vrouwelijke drie-eenheid is geen spoor te bekennen. De vrouwelijke drie-eenheid heeft zich van deze mannelijk drie-eenheid afgewend. Met de man die ooit eerst van de appel van kennis at en die vervolgens aan de vrouw gaf , wordt in Dendermonde afgerekend.

Terwijl het corrupte volk, de corrupte elite en de corrupte middenstand hoofdschuddend toekijken, hangen drie “verheven” mannen daar in een vernederende staat van beschuldiging. Wie kan hier nog oordelen? Ligt het oordeel in Arsène Goedertier zelf? Ligt het oordeel in zijn afpersingsbrieven die hij telkens ondertekende met “D.U. A.”? Ligt het oordeel in het gif van het midden?

Hoe moeten we dit D. U. A . dan vertalen? :

Demon Uranium Arsenicum of Deo Uranium Arsenicum?

Of ligt het oordeel als een oneindig kleine grootheid verborgen in het Lam Gods, in de geest van de drie verdwenen vrouwen die de vijfde brief van Goedertier in genade ondertekenen met “A.N.S.”?

Arsène Niet Schuldig

Geachte heer Bernauw, u ziet dat we hier de bodem bereikt hebben van een denken waarbij Alfa en Bèta of wetenschap en religie, maar we kunnen ook zeggen materie en geest zich met elkaar vermengen.

Ongetwijfeld zullen er wetenschappers zijn die op de speculatie-elementen in deze redenering wijzen. Deze mensen zullen er altijd blijven want ze zijn ongeneeslijk en immuun voor elk wonder. In “Delta” rekenen wij hen af.

Wij zullen moeten gaan begrijpen dat die mysterieuze en voor het oog onzichtbare elementaire bouwsteentjes reeds alle elementen bevatten die elk bouwwerk zijn hoogst persoonlijk structuur en identiteit geven.

Wij zullen ook moeten gaan begrijpen dat ons zonnestelsel in het universum niet anders is dan een uiterst complexe cel met een gloeiende kern (de zon). Met deze uitvergrote cel kan alles gedaan worden wat wij inmiddels ook met cellen kunnen doen en nog oneindig veel meer.

Binnen deze cel is de materie dominant. Buiten deze cel en in haar diepste kern is de geest dominant. Wij zijn het product van de wisselwerking tussen kern en omhulling.

De belangrijkste conclusie die wij hieruit zullen moeten trekken is dat de geest vooruit gaat aan de materie. Dit betekent dat bij het ontstaan van menselijk leven een psychische conceptie voorafgaat aan een fysieke conceptie

Dit gegeven kan ik in de materie aantonen en zal de aanzet daartoe geven in de nog te volgen hoofdstukken “gamma”en “delta”. Zoals we afgesproken hebben wacht ik op uw reactie voordat ik u deze toestuur. Dit kan in principe volgende week zijn.

Delta is al klaar. Gamma zit reeds in mijn hoofd maar die moet ik nog vorm geven.

Met vriendelijke groet,

Paulus Paulus

Hierop heb ik vandaag het volgende geantwoord:

Het is mij nog niet duidelijk waar u precies naartoe wil, maar het minste wat er kan gezegd worden van uw aanpak, is dat ze verrassend is door het filosofisch-metafysisch perspectief van waaruit u de zaken bekijkt. Uw benadering doet mij denken aan de analyse van een conceptueel kunstwerk - alleen analyseert u niet alleen dat kunstwerk, maar tegelijk ook een wetenschappelijke werkelijkheid en "een geschiedenis" van gebeurtenissen. Op die manier wordt een hypothese eigenlijk ook een soort van conceptuele kunst en bevinden we ons in een domein waar wetenschap, poëzie en mystiek elkaar raken en beïnvloeden. Eén en ander doet denken aan de theoretici die aan bod komen in een werk als "De Slinger van Foucault" van Umberto Eco. Ze geven "de dingen" de glans van onvermoede dimensies mee. Fascinerend!

9.6.10

Programma Thrillerfestival Poirot in Bruges, zaterdag 19 juni


home


Piet Baete
Piet Baete © Standaard Uitgeverij

Jonathan Sonns

Bavo Dhooge

Toni Coppers

Marthe Maeren © Johan Martens

Marc Sluszny

Lydia Verbeeck © Koen Broos
Patrick Bernauw
Patrick Bernauw

Herbert Flack 
Francesca Vanthielen
(c) VTM

Bob Van Laerhoven
(C) Roland van Wanrooy

Boekenbeurs
Debat 'Immoraliteit en misdaad'
Crime scene
Pleidooi voor het beste misdaadboek
Signeersessies
Misdaadwandeling Quade feyten
Intieme voorleessessies
Moordspel door Patrick Bernauw
Interview Nicci French
Achter de schermen van Aspeverfilmingen waaronder 'Blauw Bloed'
Debat 'Fictie en realiteit'
Workshop Creatief Schrijven met Bob Van Laerhoven
The Next Generation

Gratis tickets voor de verschillende programma-onderdelen van het festival kunnen vanaf maandag 17 mei gereserveerd worden bij In&Uit [Concertgebouw],'t Zand, via http://www.ticketsbrugge.be/ of telefonisch via Cultuurcentrum Brugge T 050 44 30 60
Opgelet: programma onderhevig aan wijzigingen.
Boekenbeurs
Standaard Boekhandel organiseert een boekenbeurs met uitsluitend misdaadliteratuur.
  • doorlopend van 13u tot 18u
  • Vrije toegang - geen reservatie nodig
  • Foyer stadsschouwburg
Crime scene
CSI in Brugge. De Federale Gerechtelijke Politie van Brugge leert je de knepen van het vak en legt uit hoe een sporenonderzoek in zijn werk gaat.
  • Verschillende sessies tussen 13u30 en 18u
  • Gratis. Inschrijven kan enkel de dag zelf in de Stadsschouwburg vanaf 13u.
  • Max. 15 bezoekers per sessie.
  • Kelders Stadsschouwburg
Signeersessies
Volgende auteurs scherpen hun pen om uw boeken te signeren: o.a. Nicci French, Pieter Aspe, Jo Claes, Piet Duthoit, Gie Van den Vonder, Belinda Aebi, Freddy Michiels, Danny Beyens, Ludo Geluykens, Bavo Dhooge, Piet Baete, Toni Coppers, Ann Van Loock & Marc Sluszny Jonathan Sonnst, Jos Pierreux.
  • 30 min per sessie - 13u30, 14u30, 15u30 en 16u30
  • Vrije toegang - geen reservatie nodig
  • Foyer Stadsschouwburg
Intieme voorleessessies of interviews
Leg uw oor te luister bij de meesters zelf en dwaal mee door de meest duistere passages van o.a. Stan Laureyssen, Jonathan Sonnst, Ann Van Loock, Marc Sluszny, Peter Jonkheere, Jos Pierreux, Marthe Maeren, Lydia Verbeeck, Belinda Aebi, Katrien Rysserhove.
  • 13u45 en 17u15 - duur 20 min
  • Gratis. Inschrijven kan enkel de dag zelf in de Stadsschouwburg vanaf 13u
  • Diverse locaties in de Stadsschouwburg
Interview Nicci French
Achter Nicci French gaat het Britse schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French schuil. Samen schrijven ze psychologische thrillers, waarvan telkens miljoenen exemplaren over de toonbank gaan. Met "Medeplichtig", hun recentste boek, bewijst het schrijversduo nogmaals zijn groot talent. Misdaadauteur John Vervoort en journalist Fred Braeckman interviewen het koppel.
  • Opgelet: het interview verloopt volledig in het Engels.
  • 14u30- 15u
  • Gratis. Vooraf reserveren.
  • Theaterzaal Stadsschouwburg
Debat "Fictie en realiteit"
Misdaad in fictie, het zorgt al wel eens voor gefronste wenkbrauwen echte politiemensen en advocaten. Hoe ernstig nemen schrijvers hun research? En waar doet de papieren misdaad de werkelijkheid - letterlijk - geweld aan? Een onthullend en bijwijlen onthutsend gesprek met mensen uit het veld. Met:
  • Koen Poppe, Federale Gerechtelijke Politie, afdeling zware en georganiseerde misdaad
  • Christian De Coninck, misdaadauteur en commissaris bij de Politie Brussel
  • Guido Eekhaut, misdaadauteur
  • Stan Laureyssen, misdaadauteur en laureaat Hercule Poirotprijs 2002
  • Moderator: Lukas De Vos, VRT-journalist
  • 13u45 -14u15
  • Vrije toegang - geen reservatie nodig
  • Foyer Stadsschouwburg
Debat "Immoraliteit en misdaad"
Is misdaad, hoe gruwelijk ook, in sommige gevallen goed te praten? In hoeverre is een psychopaat, een zieke geest dus, verantwoordelijk voor zijn daden? Is een witteboordencrimineel minder immoreel dan een huurdoder? Zijn we allemaal potentiële moordenaars? En in hoeverre speelt de beruchte ‘ongelukkige jeugd' mee? Een panel van experts buigt zich over deze en nog vele andere vragen. Met
  • Pol Van Den Driessche, Senator en auteur van "Moord in de Senaat"
  • Bob Van Laerhoven, misdaadauteur
  • Mieke de Loof, misdaadauteur en laureaat van de Hercule Poirotprijs 2004.
  • Dirk Draulans, bioloog en auteur (onder voorbehoud)
  • Moderator: Rik Van Cauwelaert, hoofdredacteur Knack
  • 15u15 - 15u45
  • Vrije toegang - geen reservatie nodig
  • Foyer Stadsschouwburg
The Next Generation
in een ludieke, interactieve persconferentie maakt u kennis met de drie musketiers van ‘The Next Generation': Piet Baete, Toni Coppers & Bavo Dhooge.
  • 17u - 17u30
  • Vrije toegang - geen reservatie nodig
  • Foyer Stadsschouwburg
Pleidooi voor het beste misdaadboek
Drie advocaten, Walter Van Steenbrugge, Nadia Lorenzetti en Simon Bekaert, houden een pleidooi voor het beste misdaadboek van hun keuze. Het publiek is de jury en beslist wie het pleidooi wint. Rechter van dienst is journalist Nico Blontrock (VRT).
  • 16u- 16u45
  • Gratis. Vooraf reserveren.
  • Theaterzaal Stadsschouwburg
Misdaadwandeling "Quade Feyten in Brugge" VOLZET
Een wettelijk verantwoorde wandeling in de crimi-zone van toen. Jo Berten, stadsgids van de Koninklijke Gidsbond, neemt je mee op tocht door de Brugse straten en vertelt uitgebreid over moordbranden, beulen en hun inkomsten, het verslepen van lijken, galgenaas, en zelfs over "tepronkstelling".
  • Duur: 90 min, max 30 personen per groep
  • 10u, 14u, 15u en 16
  • Gratis. Vooraf reserveren.
  • Vertrek: plein voor Stadsschouwburg
Een Da Vinci Code in Brugge? Moordspel door Patrick Bernauw VOLZET
"Vlaanderen heeft eindelijk zijn Da Vinci Code" schreef de pers over de historische thrillers van Patrick Bernauw. Slaagt u er in, samen met de auteur, de mysteries van het Heilig Bloed te ontsluieren? Lokaliseert u de enige echte Graal van Brugge, in dit geheimzinnig "faction" stadsspel? Wint u dan die criminele prijs?
  • 15u - 16u30
  • Gratis. Vooraf reserveren. Max 30 deelnemers.
  • Vertrek: plein voor Stadsschouwburg
Achter de schermen van Aspe-verfilmingen waaronder Blauw Bloed
Herbert Flack (Van In), Francesca Vanthielen (Hannelore Martens) en Pieter Aspe voeren je mee door de verfilming van enkele Aspe boeken waaronder "Blauw bloed". Ze lezen fragmenten voor, vertellen anekdotes over de opnames en laten daarna het resultaat van de verfilming zien op het scherm. Nog nooit was de link tussen realiteit en fictie zo dichtbij.
  • vanaf 18u
  • Gratis. Vooraf reserveren
  • Theaterzaal Stadsschouwburg
Workshop Creatief Schrijven met Bob Van Laerhoven - VOLZET
De Openbare Bibliotheek Brugge organiseert samen met de vzw Creatief Schrijven een schrijfworkshop. Een ingenieuze maar toch geloofwaardige plot bedenken. De spanningsboog 300 pagina's lang strak gespannen houden. Levensechte personages neerzetten ... Een goede thriller schrijven is geen gemakkelijke opdracht. Oorlogsjournalist, wereldreiziger en vooral thrillerauteur Bob Van Laerhoven geeft tips uit de praktijk.
  • Kostprijs: 5 euro.
  • 10u30 - 12u30
  • Inschrijven vóór 12 juni bij valerie.logghe [at] brugge.be.
  • Locatie: Hoofdbibliotheek Biekorf, Kuipersstraat 3.
zaterdag 19 juni - Brugge Plus

3.6.10

Scharpenelle 27 - Petrol! (De Keizer is Ziek!)



De keizer is ziek,

hij heeft het koliek,

wat zal er nu nog gaan gebeuren?

Wat heeft hij gehad?

Een bom op zijn gat!

Dat hebben de Belgen gelapt!

Patat!



De keizer heeft pijn

van ’t flerecijn,

in zijn armen en in zijn benen

heeft hij een abces of negen

en in voeten en tenen

daar heeft hij de reumatiek!

Zo ziek!



Ik wens aan de keizer

nu nog een brok ijzer

tegen zijn kop en de keelkrop.

En zijn lijf dat mag vol

met puisten en zweren

en waar gaan wij die mee smeren?

Petrol!



Luisterboeken Podcast