31.7.17

Malemort/Blackout: een paranormaal literair experiment


Enkele jaren geleden bracht ik bij wijze van paranormaal literair experiment de nacht door in een leegstaande, vervallen art nouveau woning. Die was me aangewezen door een aantal urban explorers, die beweerden dat het er spookte. Misschien had dat te maken met de tot de verbeelding sprekende naam Malemort, in smeedijzeren letters boven de imposante voordeur aangebracht. Het is de naam van een dorpje in Frankrijk, maar het woord laat zich ook interpreteren als een kwaaie – accidentele of gewelddadige – dood. Tenzij je het, met een dichterlijke vrijheid, wenst te vertalen als ‘het Kwaad is Dood’, niets is onmogelijk.


Maar er bleek meer te zijn tussen hemel en aarde… De foto’s die de urban explorers in Malemort hadden genomen, bleken achteraf stuk voor stuk gewist door een of ander virus, en vreemd genoeg – alsof er een vloek mee gemoeid was – hielden ook mijn foto’s ineens op met bestaan. En toen ik enige dagen na mijn paranormale nacht terugkeerde om het huis alsnog digitaal vast te leggen, bleek het inmiddels afgebroken.



Ik had het in mijn hoofd gehaald contact te maken met de entiteiten die vertoefden aan gene zijde, niet door de beproefde spiritistische techniek van het automatisch schrift te hanteren, maar net het omgekeerde te doen. Met een stift of tintenkiller en op basis van de meest uiteenlopende teksten wist de ‘blackout poet’ – ‘stiftdichter’ in het Nederlands – boodschappen uit van al dan niet literaire aard. Het is een avontuurlijke manier van schrijven, waarbij je schrijft door te schrappen. Maar ook wie zich aan ‘channeling’ wil begeven, kan het procedé toepassen.


Als magisch-realist, kon en mocht het voor mij allebei. Twee vliegen in één klap. Zodoende installeerde ik mij met mijn stiften aan een gammele tafel en ging aan het werk met de tijdschriften en kranten die ik had meegebracht. Uit Zuurvrij, het prachtig vormgegeven berichtenblad van het Letterenhuis, schrapte ik een intrigerend stuk bij elkaar over een tragische liefde die ‘ik’ hier vond, ‘onder de bomen, anderhalve eeuw geleden’. En uit mijn lijfkrant De Morgen distilleerde ik een bericht over een ‘eigenzinnige schoonheid’ die moest omkeren en komen, ‘als een wolkbreuk hartverscheurend direct’.


Dat vormde een veelbelovend begin. Maar toen kwam er niks meer. Ik besloot op onderzoek uit te gaan in het huis. Misschien viel er wel wat inspiratie te putten uit de gangen en kamers en geheime krochten van Malemort. Er bleken ook nog een handvol beschimmelde boeken in de bibliotheek achtergebleven. In het licht van mijn zaklamp ontdekte ik een roman van Lode Zielens (Het Duistere Bloed), een biografie van Ernest Claes en een van Felix Timmermans, een bloemlezing gedichten (Dietsche Balladen) en werkjes over P.B. Shelley en William Shakespeare – stuk voor stuk in oude spelling. Maar mijn blik bleef haperen bij een Werk van de H. Carolus Borromeus, uitgegeven in Geeraardsbergen, dat de stichtende titel droeg: De Giftmengster, en andere boeiende verhalen voor de jeugd en het volk. Toen ik even door het boek bladerde, zag ik dat één van die boeiende verhalen Malemort heette. In het boek prijkte trouwens ook een met de hand geschreven ex-libris.


Ik nam de literaire schatten mee naar mijn werktafel en in het licht van een olielamp begon ik naarstig te schrappen. Alle teksten uit Deel 1 en Deel 2 werden die nacht gemaakt. Toen de ochtend in de lucht kwam, ging ik naar huis. De boeken nam ik mee. Een aantal stiftgedichten heb ik later gebruikt voor Eutopia/Blackout, waarin ik ook een essay opnam over channeling en blackout poetry.

Maar ik wist geen raad met de meeste teksten die gedurende die ene nacht tot stand waren gekomen: al hoorden ze ontegensprekelijk bij elkaar, ik zag de samenhang niet. Tot ik aan de slag ging met Het Duistere Bloed – waaruit ik eerder al enkele bladzijden had gebruikt in Deel 2 – en er, inderdaad, een soort ‘verhaal’ tevoorschijn kwam.



Beste lezer(es), omdat we zo goed als alle context missen, valt er nog heel wat te interpreteren. Stelt de Giftmengster niets méér voor dan alleen maar een grapje, en werd niet links of rechts een hinderlijke echtgenoot uit de weg geruimd? Communiceren twee geliefden met elkaar over de dood heen, en gebruiken zij de blackouts als go-between, als ‘medium’ in alle betekenissen van het woord? Heeft de ene de andere opgeroepen? Het is aan u om daar, in alle vrijheid, over te oordelen.



U kunt Malemort/Blackout rechtstreeks bestellen via info@inter-actief.be aan 25 euro inclusief verzendkosten, waarna u het boek (92 bladzijden, waarbij bijna de helft in kleur, wit glanzend papier, 200x200 mm) bij u thuis bezorgd krijgt. Ook beschikbaar in de (online) boekhandel. 

21.7.17

Channeling An Ancient Alien - Blackout Poetry & Collages




Support independent publishing: Buy this book on Lulu.

Mijn eerste Engelstalige boek is een verzameling "blackout poetry" (stiftgedichten). Ik citeer van de flap:

'So, let’s go on a trip without knowing where it will bring us, open your mind for whatever crosses your path, let the Spirits speak to you… And when the Inspiration comes, just follow the flow and lead it through the appropriate channels. Is it the Universal Mind, the Work of Angels, the Wisdom of an Ascended Master, the Message of a Spirit Guide who made his transition? I’m an agnostic, I don’t know. But this is what came through the channels opened by the books and brochures, leaflets and annotations, and the many, many mails and letters written and received by my friend Filip Coppens (1971-2012), also known as the alternative history author Philip Coppens, back in the nineties…'

Enkele uittreksels in kleur (de stiftgedichten in het boek zijn zwartwit):










Luisterboeken Podcast