Schrijfster Kathleen McGowan aan de Mathildebron / foto Marc Borms
Voordat deze monniken zich in de streek van Orval vestigen, woonden daar geen mensen. Er werden wel enkele Merovingische graven ontdekt in de buurt van een bron, die al snel ook een bron van legendes werd. Mathilde zou hier namelijk haar gouden trouwring verloren hebben; hij was per ongeluk in het water gevallen. Ze bad tot de Heer en toen sprong uit het water een wonderlijke forel op, met in zijn bek de kostbare ring.
‘Deze plek is waarlijk een Val d’Or !’ riep Mathilde uit, en zo kwam Orval aan zijn naam. Uit dankbaarheid zou zij vervolgens bij deze magische bron een klooster laten bouwen.
foto Marc Borms
Het thema van de trouwring die in het water valt, treffen we ook aan in het toneelstuk Pelléas et Mélisande, van Maurice Maeterlinck , dat door de schrijver ‘een Merovingisch sprookje’ wordt genoemd. Prins Golaud stoot bij een rivier in het woud op de jonge knappe Mélisande, die daar zit te huilen omdat ze haar kroon in het water heeft laten vallen. Nochtans wil ze die kroon niet eens terug. Vervolgens trouwt ze met Golaud in zeven haasten, wint ze de vriendschap van de erg oude en zieke koning Arkel, en wordt ze kort daarop hartstochtelijk verliefd op Pelléas. Wanneer ze elkaar in het geheim ontmoeten bij een fontein, verliest Mélisande deze keer haar trouwring in het water…
Op het eerste gezicht is dit een verhaal van jaloezie en passionele liefde, maar wie beter toekijkt, zal een hoofdthema ontwaren dat alles te maken heeft met het cyclisch verloop van de tijd, de geschiedenis die zich herhaalt, schepping en vernietiging, De proloog – met de dienstmeiden die het vuil niet weg kunnen wassen op de trappen naar het kasteel – en de ziekte van Arkel, de hongersnood in zijn koninkrijk, het stinkende water onder het traag desintegrerende kasteel van Arkel, zijn overduidelijke hommages aan de Graal-romances.
Op het eerste gezicht is dit een verhaal van jaloezie en passionele liefde, maar wie beter toekijkt, zal een hoofdthema ontwaren dat alles te maken heeft met het cyclisch verloop van de tijd, de geschiedenis die zich herhaalt, schepping en vernietiging, De proloog – met de dienstmeiden die het vuil niet weg kunnen wassen op de trappen naar het kasteel – en de ziekte van Arkel, de hongersnood in zijn koninkrijk, het stinkende water onder het traag desintegrerende kasteel van Arkel, zijn overduidelijke hommages aan de Graal-romances.
De toneelstukken van Maurice Maeterlinck (1862-1949) werden over de hele wereld opgevoerd, zijn essayistische boeken groeiden uit tot regelrechte bestsellers en ook zijn poëzie werd zeer gesmaakt.
