= zenuwinzinking, veroorzaakt door – onder meer – hevig granaatvuur.
Het fenomeen staat ook bekend als:
· ‘post-traumatische stress’
· ‘gevechtsneurose’
Symptomen treden op gedurende het gevecht
of dagen, weken, maanden later.
Soms zelfs jaren.
Een soldaat staat op wacht.
Hij telt de sterren van de nacht
en één twee drie vier vijf zes zeven acht
kameraden vallen in de nacht!
De patiënt
- is de oorlog moe.
- is angstig, snel geïrriteerd, depressief.
De patiënt lijdt aan slapeloosheid,
veroorzaakt door – onder meer – afschuwelijke nachtmerries
& verschrikkelijke dagdromen.
Bom in uw hol! Petrol!
Bom op uw gat! Patat!
De patiënt
- is gestoord.
- kan zich niet meer concentreren.
De patiënt verliest zijn geheugen
+ alle lust in het algemeen
& de lust tot leven in het bijzonder.
De patiënt wil alleen nog vernietigen (de wereld in het algemeen,
zichzelf in het bijzonder) en gaat zich te buiten
aan alcohol & drugs.
Hospitalisatie kan vereist zijn.
Kom en red mij, ma belle Scharpenelle.
De patiënt dient aan de maatschappij onttrokken te worden,
vooral in tijden waarin een nieuwe grote oorlog voor de deur staat.
De patiënt dient voor de buitenwereld verborgen te worden gehouden,
want zijn bestaan alleen al impliceert een nederlaag
en berichten over nederlagen zijn slecht voor de moraal.
Nederlagen zijn anti-propaganda.
Wij zullen uitsluitend berichten over glorieuze wapenfeiten.
Overwinningen.
‘Victorie! Victorie! Victorie!’
De patiënt mag, kan en zal bijgevolg het licht niet zien.