Er zijn zo van die films, toneelstukken, boeken, liedjes... waarmee het liefde op het eerste gezicht is. Je leest of bekijkt of beluistert ze niet één keer, maar nog eens, en nog eens, en nog eens. Toen ik een tijdje geleden "En ze leven nog!" van Sebastien Dewaele zag (de oorspronkelijke titel van het stuk ga ik hier lekker niet verklappen), was dat zo'n "coup de foudre". Dit was Monthy Python op z'n Vlaams, de sprookjeswereld op zijn kop, een parodie met o zo herkenbare toestanden en personages, en met absurde en surrealistische en gewoon dwaze grappen à volonté.
"Dit stuk wil ik ooit nog eens regisseren," verzuchtte ik toen... en zie, een tijdje later werd mijn stille wens al verhoord door, wellicht, de EFBO (Eerste Fee Bij Ongevallen). Tijdens een heerlijke tweedaagse eind augustus, in de tuin van Philippe, bleek al meteen dat de EFBO ook voor een ploeg Jong-Motoeners had gezorgd, die mij nog lang zal heugen. Een bonte bende van zangers en zangeressen, rappers en rapperessen, muzikanten en ook "gewone" toneelspelers (m/v) improviseerden er lustig op los... energiek, enthousiast, geweldig, oorverdovend... Hun idiote invallen, hun gekke bekken, hun al dan niet verborgen talenten werden zo veel mogelijk in het stuk geïntegreerd, wat één en ander werkelijk tot een avontuur maakte, een ware ontdekkingsreis à la Indiana Jones (in sprookjesland, alweer).
Gisteren een heerlijke generale gehad - gelukkig geloof ik niet in het bijgeloof dat een slechte generale een goeie première betekent, en omgekeerd. Eigenlijk ben ik nog altijd een beetje duizelig. Dat komt ervan als je, met al die Jong-Motoense kolder in de kop, op een theatrale roetsjbaan hebt gezeten, en uiteindelijk ademloos bent achtergebleven, stamelend van: "En we leven nog..."
De Rechtvaardige Rechters gestolen uit de Sint-Baafskathedraal te Gent. Tot op heden is het nog steeds vermist...
Wanneer Matthijs, een laatstejaars student criminologie, ontdekt dat zijn professor gechanteerd wordt omwille van de diefstal van dit paneel, besluiten ze samen het paneel te zoeken. Maar er zijn nog meer kapers op de kust!
Jason Heath & The Greedy Souls cover Bruce Springsteen & The E Street Band's '4th of July Asbury Park (Sandy)', dedicated in loving memory to Danny Federici. Directed by Jeff Kussmann.
Schitterende cover van een van mijn favoriete Springsteen songs.
Duitse troepen steken de Belgische grens over, met de bedoeling daarna ook Frankrijk binnen te vallen. Het Britse leger staat al klaar om aan Franse zijde te vechten.
Eén twee drie vier vijf zes zeven acht!
Soldaatje op de wacht!
Soldaatje op de post!
Gij zijt verlost!
Luik, Brussel, Namen vallen in Duitse handen. De Belgen trekken zich terug naar Antwerpen en daarna achter de IJzer, waar ze spotliedjes zingen over de Duitse keizer.
‘Ge hebt dat goed gedaan, Isabel,’ zegt de Onbekende Soldaat. ‘Maar waarom noemde ge uw gedicht het eerste sprookje van Isabel Scharpenel? Gij heet toch Scherpeneel?’
‘Waarom?’ antwoord ik. ‘Daarom.’
‘Ik ben pas zes, weet je. Of zeven. Acht misschien. Scharpenel was een foutje. Schrijffoutje. Maar ’t is een goeie naam voor een schrijfster, dus ’t mag blijven staan. Scharpenel rijmt op Isabel. Het is een juiste naam voor een jonge schrijfster.’
Ik schrijf het op in mijn dagboek:
‘Voortaan is Scharpenel de naam waaronder ik schuil zal gaan. Het is mijn geheime naam, mijn ware naam, mijn schuilnaam. Misschien heb ik wel altijd Scharpenel geheten en is Scherpeneel een schrijffoutje geweest.’
Ook mijn onzichtbare speelkameraad bezit een zeer ware en bijzonder geheime schuilnaam. Ik noem hem dan wel mijn Onbekende Soldaat, maar eigenlijk heet hij Sansparole.
‘Ik heb al mijn woorden opgebruikt,’ zegt hij. ‘Ik kan nu alleen nog door uw mond spreken. Luister dus goed naar wat ik u in het oor fluister, ma belle Scharpenelle.’
(En niemand, nee niemand mag weten wat hij me in het oor fluistert.
Het is een geheim. Ons geheim.
Niemand mag weten dat daar een Grote Oorlog van kwam. Vlam!
Ik vertel het alleen tussen haakjes in dit dagboek van mij.
Abdij van Affligem, de Kunstkelder, 15/11/09 - Het LIterair CReatief Actiefront onder leiding van Patrick Bernauw en voor de gelegenheid bestaande uit Katrijn De Maere, Joost De Saedeleer, Johan De Wilde, Peter Lievens en Ben Schokkaert, pleegt een WoordAanslag met een tekst van Peter Lievens: "Bullshit, Mijn Beste!"
Dit zijn beelden van de Generale:
Ter gelegenheid van deze Eerste Lijfelijke WoordAanslag op een Levend Publiek in de Artistieke Catacomben van de Abdij van Affligem, stelde LICRA een Literaire Raid in het vooruitzicht gedurende het Happening Weekend van de Academie voor Podiumkunsten Aalst en ter ere van de anderhalve eeuweling. Er worden Lijfelijke WoordAanslagen op een Levend Publiek verwacht tijdens de Openingsplechtigheid 3 x Goud op vrijdagavond 27 november, gedurende de filmvertoning van De Geest van de Academie op 28 november, gedurende de Brunch met Live Muziek en in de rand van het Totaalspektakel 3 x Goud op 28 en 29 november...
Iedere nacht zien mensen van over de hele wereld Deze Man in hun dromen:
Als zijn gezicht ook in jouw dromen verschijnt of als jij informatie mocht hebben die Deze Man kan identificeren, contacteer dan de website die aan het Mysterie van Deze Man gewijd is: http://thisman.org
Is Deze Man een Archetype, een Bovennatuurlijk Wezen, een Paranormaal Droom Surfer? Is Deze Man een schoolvoorbeeld van 'viral marketing', gewoon een nieuw 'alternate reality game'... of allebei?
Is Deze Man iets écht griezelig? Probeert een schimmige organisatie onze dromen te manipuleren, onze gedachten te controleren, ons brein te sturen, ons onderbewustzijn te beïnvloeden?
New York, januari 2006. De patient van een bekend psychiater tekent het gezicht van Deze Man, die haar herhaaldelijk bezoekt in haar dromen. Hoewel ze Deze Man in het werkelijke wakende leven nooit heeft ontmoet, geeft hij haar in haar dromen allerlei zeer intiem advies inzake privé aangelegenheden.
De psychiater laat de tekening rondslingeren in zijn consultatieruimte, waar een andere patient van hem ze per ongeluk onder ogen krijgt. Deze patient herkent het gezicht meteen, want het duikt voortdurend op in zijn dromen...
De psychiater stuurt de tekening naar een aantal collega's... Vier van hun patiënten herkennen het portret, omdat Deze Man ook in hun dromen verschijnt. Ze noemen hem allemaal "This Man".
Van begin 2006 tot nu hebben meer dan 2000 mensen over de hele wereld Deze Man in hun dromen zien verschijnen...
"In Vlaamse Velden" is een vrije bewerking van het beroemde gedicht over de Eerste Wereldoorlog, In Flanders Fields, geschreven door John McCrae. Dit liedje komt uit de musical "De Engel van Mons" (Compagnie de Ballade & Theater Strobos, 2005).
