22.11.14

Boekvoorstelling "Tanne en ik" van Lieve Hoet in Brugge



Dames en heren,

Welkom in deze prachtige Orgelzaal… en bij een al even prachtige orgelpunt: de geboorte van een nieuw boek, “Tanne en ik” van Lieve Hoet. Mijn naam is Patrick Bernauw, en ’t is al meer dan 25 jaar da’k in ’t vak sta, het boekenvak welteverstaan, als schrijver en nu ook als uitgever. Van vzw de Scriptomanen. Meer bepaald: “digitale uitgever van de 21ste eeuw”, zelfs. Mochten we een slogan hebben – van het genre “En dan vind je de job van je leven en ben je weg”… het zou “digitale uitgever van de 21ste eeuw” zijn.
Maar wat houdt dat in, hoor ik u vragen?
Kort gezegd, wij doen in Printing On Demand en ebooks. In plaats van meteen duizend exemplaren te drukken, laten wij dankzij de moderne digitale print-technieken exact het aantal exemplaren drukken dat we op een bepaald moment nodig hebben. Of bestelt u 1 boek in uw plaatselijke boekhandel, of online, dan kan dat ook. ’t Is een milieubewuste manier van werken. En een ebook, dat weet u, leest u op uw e-reader, tablet, iPad of laptop.
Plaatselijke boekhandels krijgen het alsmaar moeilijker op een krimpende markt, terwijl er ook steeds meer online gekocht worden. De tijd dat u ieder nieuw boek in elke boekhandel en in elke bibliotheek vond, is al lang achter de rug. In de media, in de boekhandel, bij de uitgevers jaagt men nog uitsluitend op bestsellers, ook als we de kookboeken en de BV-vehikels even buiten beschouwing laten. Boeken waarvan men er meteen enkele duizenden kan drukken, die 1 jaar overal verkrijgbaar zijn, en waarvan het restant vervolgens in een al overvolle Slegte belandt (die even Polare was) of gewoonweg vernietigd wordt. Wij doen het anders. Wij geven duurzaam uit. Bij ons komt de auteur op de eerste plaats en ligt zijn of haar boek als het ware voor eeuwig in de online etalage, zodat het  binnen drie of vier jaar ook nog steeds gevonden kan worden door die ene lezer hier, die andere daar en nog een derde ginds (en zelfs een vierde ginderachter). Wat uiteraard niet wegneemt dat wij samenwerken met deze boekhandels die brood zien in onze boekjes.
  
Dames en heren,

Medio jaren negentig was ik hoofdredacteur van de reeks Historische Verhalen voor de jeugd van uitgeverij De Sikkel. Ik stel het mij zo voor dat ik daar één van de allereerste verhalen van Lieve Hoet heb zien passeren. Is dat zo, Lieve? Anders moet ik nog snel mijn speech aanpassen.
Enfin, later zijn we elkaar ook zo links en rechts tegen gekomen, te velde, lezingen gevend in, bijvoorbeeld, Ieper. Historische verhalen… ’t is altijd mijn ding geweest, en blijkbaar voelt Lieve zich ook heel erg in haar element in de geschiedenis – ’t moet niet altijd biologie zijn, nietwaar. Maar toen stopte ik met schrijven voor de jeugd, kwam ik niet meer zo buiten (enfin, ging ik niet zo veel lezingen meer geven in scholen) en kwam ik Lieve dus ook niet meer zo tegen.
En toen begon het te rommelen in de boekenwereld – het rommelt er nog altijd – en dacht ik: jamaar, hebben veel van die grote uitgevers ook niet heel wat ellende aan zichzelf te danken? Zijn zij in hun jacht op de nieuwe bestseller de auteur niet uit het oog verloren? Kunnen zij zich nog bezig houden met de promotie van een literair boek tussen die overvloed aan BV-titels?
Op die manier dacht ik het met vzw de Scriptomanen, die toch al wat ervaring had met het produceren van theater of het uitgeven van fotoboekjes voor stadsspelen, mijn kans te kunnen wagen. En zie, via vriend en collega Guy Didelez kreeg ik te horen dat Lieve Hoet voor een nieuwe historische roman uitkeek naar een uitgever… Ik kreeg “Tanne en ik” te lezen, en ik was meteen verkocht.
“Ik heb je boek nog niet helemaal uit, maar Josine is ondertussen al wel getrouwd...” mailde ik haar iets na halverwege, “en tot dusver was het een bijzonder aangename leeservaring (ik twijfel er niet aan dat het resterende deel even aangenaam zal zijn). Je schrijft vlot en beeldend, het verhaal ontwikkelt zich aan een hoog tempo en kan even goed door een volwassen publiek gesmaakt worden als door de adolescenten die je op het oog had. Niet alleen vanwege de historische setting, de “volwassen” problematiek (o.a. rond onwettige kinderen, Inquisitie en reformatie en dat soort dingen), maar ook omdat het een “coming of age” verhaal is, waarbij je een paar figuren zoals Tanne – maar in de eerste plaats Josine natuurlijk – volgt in hun groei naar volwassenheid.
Het boek moet het niet hebben van 1 stevige, dragende plot. Maar het heeft een romantische held (Symoen), en twee interessante en duidelijk van elkaar onderscheiden heldinnen (Tanne en Josine), met een aantal mooie nevenpersonages (meester Isenbrant, Pieryne, Clementine,...) en het schetst een overtuigend beeld van het leven in de 16de eeuw. De personages zijn psychologisch geloofwaardig uitgewerkt: de liefde van Josine voor Symoen, en hoe ze daarna zonder veel animo trouwt met “een brave mens”... ik vind dat allemaal ten zeerste boeiend.”





Dames en heren, 

Ook het resterende deel van “Tanne en ik” was een bijzondere aangename leeservaring. En ik ben ervan overtuigd dat u, zodra u het boek gelezen hebt, dat volmondig zult beamen.




Lees hier de Goodreads 4 sterren recensie van Willy Schuyesmans.

Geen opmerkingen:

Podcast Mystiek Actie Front MAF!

Luisterboeken Podcast