Parijs, 1922. Op de avond voordat zijn hoofd zal vallen in de mand onder de guillotine, bijgenaamd de Zwarte Weduwe, wordt Henri Désiré Landru in zijn dodencel bezocht door "een droom van een vrouw, de vrouw van mijn angstdromen". Ze noemt zich de Zwarte Weduwe en ze beweert wraak te willen nemen voor wat haar zusters werd aangedaan...
Henri Désiré Landru had een huwelijksbureau opgericht, waarin hij de enige kandidaat was. Onder een valse naam begon hij een relatie met tientallen vrouwen, onder wie er een aantal werden vermist. Had hij ze, met het oog op hun centen, als een moderne Blauwbaard om het leven gebracht... en laten verdwijnen in de oven van zijn buitenhuisje in Gambais?
In 1992 publiceerde Patrick Bernauw een bundel "docudetectives" over legendarische vrouwenmoordenaars, onder de titel Landru bestaat niet. Ook daarin onderzocht hij al de mogelijkheid of Landru inderdaad werd "geflikt". In 1999 was Zwarte Weduwe de tweede productie van het gezelschap voor muziektheater van Patrick Bernauw, Compagnie de Ballade. Een mini-musical waarin hij ook zelf de rol van Landru vertolkte, de verteller. Zijn broer Fernand (www.naami.bandcamp.com) zorgde voor de muziek; Fré Schollaert, Amaryllis Temmerman en Ann Devuyst namen de zangpartijen voor hun rekening.
Patrick herwerkte de mini-musical tot deze hoorspel monoloog, met muziek uit de voorstelling: o.a. Geen motief voor moorddadige praktijken en Het Lied van de Zwarte Weduwe.
