De map, getiteld Memoires van Heer Halewijn, bevattende een typoscript en diverse knipsels, werd door de studente Desiree D. overhandigd aan de politie, nadat zij in de nacht van zondag op maandag 25 december jongstleden in een leegstaand pand in Brugge werd aangetroffen in de aanwezigheid van het onthoofde lichaam van dhr. Hans Orff, straatzanger.
Juffrouw D. verklaarde dat de Memoires van Heer Halewijn van de hand waren van dhr. Orff en dat zij het motief vormden voor de rituele moord.
Juffrouw D. werd door de gerechtelijke instanties ontoerekeningsvatbaar verklaard en verblijft momenteel in een gesloten psychiatrische inrichting.
Van het hoofd van dhr. Orff ontbreekt tot op heden ieder spoor.
Wie was Heer Halewijn en wat heeft hij gezongen? Uit Balladenboek van dr. Tjaard W.R. de Haan, een Prisma-boek:
In een Prisma-boek met Nederlandse volksverhalen nr. 1879 heb ik het suggestieve, schetsmatige Heer Halewijn (stapstenen, geen brede geplaveide weg) in een royale prozavorm overgebracht, die zich afzet tegen Charles de Coster in zijn Légendes Flamandes, vertaald door Stijn Streuvels.
In verband daarmee meende ik de bizarre hoofdpersoon te moeten 'determineren', waardoor het verzwegene of niet-gewetene wordt ingevuld en het raadsel zijn raadselachtigheid verliest.
Zo'n van vage geheimzinnigheid ontdane parafrase kan eens te meer doen blijken, dat balladen als Heer Halewijn een onherleidbare waarde bezitten, een eigen stijl, juist door hun fragmentarische karakter.
In verband daarmee meende ik de bizarre hoofdpersoon te moeten 'determineren', waardoor het verzwegene of niet-gewetene wordt ingevuld en het raadsel zijn raadselachtigheid verliest.
Zo'n van vage geheimzinnigheid ontdane parafrase kan eens te meer doen blijken, dat balladen als Heer Halewijn een onherleidbare waarde bezitten, een eigen stijl, juist door hun fragmentarische karakter.
- De Ballade van Heer Halewijn
- Heer Halewijn zong een liedje klein en al die dat hoorde wou bij hem zijn. Dat vernam een koningskind, die was zo schoon en zo bemind. Zij ging voor haar vader staan: 'Vader, mag ik naar Halewijn gaan?' 'Nee, dochter! Nee, gij niet! Die daar gaan, die keren niet!' Zij zette zich schrijlings op 'n ros, zingend en klingend reed zij door 't bos. Toen zij halverwege 't bos mocht zijn: daar zag zij Heer Halewijn. 'Gegroet,' zei hij, en kwam tot haar. 'Gegroet, schoon maagd, bruin ogen klaar! Vermits gij de schoonste maagd zijt, kiest dan uw dood, het is nog tijd!' 'Wel als ik dan mijn dood kiezen zal, dan kies ik nog voor het zwaard bovenal. Maar trek eerst uit uw opperkleed, want maagdenbloed dat spreidt zo breed.' Maar eer zijn kleed getogen was, zijn hoofd lag voor zijn voeten ras. Zij nam het hoofd bij het haar en waste het in een bron zo klaar. Toen zij aan haar vaders poorten kwam, blies zij de hoorn als een man. Er werd gehouden een banket. Het hoofd werd op tafel gezet.
EN WAT ZINGT HEER HALEWIJN?
DAT WIJ HEIDENEN ZIJN.
Dat wij door Zwarte Wouden zouden ijlen,
door Verwoeste Gewesten en woestijnen
en over Zeven Zeeën zeilen
om eindelijk aan de einder te verschijnen.
Herinner mij, zingt hij:
ik ben die antieke held.
Ik drijf jou met zinnelijk geweld
je lijf uit en buiten zinnen.
En dan weet je 't weer: jij
bent het wild dat levend wordt gevild,
benen gespreid, dijen gebenedijd
met het zaad dat niet vergaat.
En dat je mijn gravin bent geweest.
En hoe diep mijn geile gebeden
hebben gegraven in de geheime gang
van je schede.
En hoe wij ons wederzijds geraamte
hebben betast, ontlast
van schuld en schaamte.
En dat jij, blanke slavin, mij smeekte:
'Sla mij in je slavernij
en ransel mij in razernij
naakt tot op het bot
als een vertoornde god.'
Wat zingt hij?
'Herinner mij.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten