Op 13/12/2012 gaf het programma “Reyers Laat” een open forum
aan “onderzoeksjournalist” Karl Hammer en zijn boek “Gezocht: Codebrekers”. De
behandeling van het thema blonk uit door het gebrek aan welke fundamentele
(kritische) journalistieke reflex dan ook. U werkte op die manier mee aan de
commerciële – maar ook verborgen – agenda van een man, die zichzelf in de
Morgen van afgelopen vrijdag 12 juni ontmaskerde als een leugenaar en
nepjournalist ("Schat aan Verzinsels"), en rond wiens leven en werk wij nu een soort
zwartboek hebben gepubliceerd, getiteld “De Hamer van Thor”.
Als onderzoekscollectief zijn
wij al maanden bezig met de “deconstructie” van de figuur Karl Hammer. Wij
ervaren de grootste moeite om de feiten die wij op het spoor kwamen in de media
te krijgen, omdat precies de grote media instituten in hun zucht naar sensatie
volop hebben meegewerkt aan het creëren van een hoax, die tot doel had een
commerciële hype te genereren.
Wij zijn van oordeel dat de
media die aan het bedrog van de heer Hammer hun medewerking hebben verleend, nu
ook hun verantwoordelijkheid dienen op te nemen. Dit kunnen zij doen door
simpelweg verslag uit te brengen over de feiten, in plaats van over de fictie
van de heer Hammer. Zolang dit niet is gebeurd, zullen wij iedere post opwww.rauna.euof www.bernauw.comen iedere nieuwe onthulling dan ook laten volgen door de quote:
“Overigens ben ik van mening dat
EenVandaag, de VRT Nieuwsdienst, de Volkskrant,… hun verantwoordelijkheid moeten nemen
– en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana
Brownie.”
Meer informatie vindt u, behalve
in De Morgen en in “De Hamer van Thor” op deze links:
Ignace Lepage ontdekt een bijna-subliminale Irminsul in EenVandaag: www.codebrekers.be
Ik ben het doorgaans nogal eens met de stellingen die Bart Eeckhout verkondigt in mijn lijfkrant De Morgen. Afgelopen weekend heb ik ook weer instemmend zitten knikken bij een portret dat als titel draagt: Andrew Jennings, de man die Sepp Blatter ten val bracht - triomf van een journalist die irriteert (06/06/2015). 'Juist deze week legt Luc Rademaekers, directeur informatie van de VRT, in een interview in Knack uit dat journalisten en beleidsmakers "elkaars sparringpartners moeten zijn, zodat ze elkaar beter maken", omdat "wat goed is voor de ene, ook goed is voor de andere".' Eeckhout noemt de val van Sepp Blatter evenwel 'een deugddoende zege voor een type journalistiek dat irriteert in plaats van faciliteert'. Want het is in grote mate de verdienste van de onvermoeibare onderzoeksjournalist Andrew Jennings, dat de FIFA-baas vandaag ontslagnemend is: 'Andrew Jennings komt uit een periode dat journalisten nog, welja, underdoghelden waren. Het was een tijd dat onderzoeksjournalistiek ook in grote media-instituten nog onverschrokken aan waarheidsvinding mocht doen.' Er valt wat voor te zeggen, merkt Bart Eeckhout nog op, dat het allemaal begonnen is in 2002, met die ene vervelende en in het publiek gestelde vraag: 'Herr Blatter, hebt u ooit smeergeld aangenomen?' Zaterdag verscheen bij de kleine digitale uitgever De Scriptomanen vzw het ebook De Hamer van Thor, geschreven door een Belgisch-Slowaakse die onder de schuilnaam Ysa Pastora opereert, en ondergetekende, een auteur van historische faction thrillers die o.a. een trilogie op zijn naam heeft staan rond een 'onderzoeksjournalist van historische mysteries'. Zij werken samen met een collectief waartoe behalve Ignace Lepage, een industrieel ingenieur en leraar elektriciteit en elektronica, ook nog een paar Nederlanders behoren. En zij stellen, sinds januari 2015 in het publiek en sinds 6 juni in een ebook, de vervelende vragen waar de grote media-instituten blijkbaar niet meer aan toe komen.
Zo worden in de reportage van EenVandaag, uitgezonden op 12-12-12, de meest elementaire journalistieke vragen niet gesteld. De journalisten stellen geen enkele vraag bij de betrouwbaarheid van 'onderzoeksjournalist' en voormalig AVRO-medewerker Karl Hammer, noch bij die van zijn informant Peter Schulz. Ze stellen geen enkele vraag naar de concrete bewijsstukken die de authenticiteit garanderen van het document waarop het hele verhaal van Hammer & Schulz gebouwd is, en ze vragen niet naar de namen van de experten die dat volgens Hammer hebben onderzocht. De enige historicus die wordt opgevoerd, doet alleen zeer algemene uitspraken. Zat hij in het team van Hammer? We komen het niet te weten. Het mag dan ook geen verwondering wekken dat er geen enkele reactie komt op de 4 historische kemels die Hammer schiet in één en dezelfde zin; men zendt ze zelfs gewoon uit. ZieOver een Ongelukkig Toeval... en een Onderzoeksjournalist uit Absurdistan.
Op 27 november 2013 komt EenVandaagnog eens terug op hetzelfde onderwerp, want na een jaar codebrekers.nl werd Hammer overspoeld met ideeën en oplossingen. "Ook wordt getwijfeld aan de authenticiteit van de documenten. Deze twee zaken zorgen ervoor dat Hammer de Facebook-pagina sluit.'
Een
elementaire journalistieke reflex, en de
enige motivatie om een vervolgreportage te brengen, zou dan zijn dat EenVandaag precies die
twijfels gaat onderzoeken, en alsnog doet wat de redactie – om onverklaarbare redenen –
op de toch al fel gehypte datum 12-12-12 volstrekt nagelaten heeft. In plaats daarvan maakt men opnieuw een totaal onkritische publireportage, te bekijken als één grote reclamespot voor het werk van de zogenaamde onderzoeksjournalist. EenVandaag gaat hiermee, voor de tweede keer, plat op de buik voor een verborgen agenda, die - in het minst erge geval - van puur commerciële aard is. Dat krijg je nu eenmaal met journalistiek die niet irriteert, maar faciliteert, en niet langer aan waarheidsvinding doet.
Het amateur-onderzoekscollectief rond Ysa Pastora heeft inmiddels achterhaald dat de site codebrekers.nl van Karl Hammer werd gesloten op het moment dat hem dit artikel uit Der Spiegel (Gesunde Barbaren,1996) werd bezorgd. Het kan via een eenvoudige zoekopdracht door iedereen geraadpleegd worden op het web, maar het is de journalisten van EenVandaag blijkbaar twee maal volkomen ontgaan. In het artikel wordt de link gelegd tussen de naam Karl Hammer, een neonazi Peter Schulz en het extreemrechtse netwerk van de Amerikaan Gary Lauck, de NSDAP/AO, die o.a. de heroprichting van Werwolf cellen in Europa wilde organiseren.
Meer over dit artikel, en de implicaties, leest u in De Hamer van Thor. Een medewerker van Ysa Pastora heeft EenVandaag al vijf mailtjes gestuurd rond de kwestie, en geen antwoord mogen ontvangen. Vandaag vertrok een zesde.
De Werwolf-cellen van de NSDAP/AO bestaan in 1992 nog steeds,
zo blijkt uit De Hamer van Thor.
De paperback van De Hamer van Thor is ondertussen verschenen, en verkrijgbaar bij Bol.com, Bruna en ook hier; het ebook is direct downloadbaar bij onder meer Bol.com,Kobo (€11,90) en in de Apple iBookstore (€11,99) met gratis previews van 20%. Het zal in de loop van volgende week ook te krijgen zijn in alle online boekhandels zoals Bol.com, Standaard Boekhandel...
Het ebook is opgemaakt in het epub-formaat, waarmee je het boek kunt lezen op iedere iPad, tablet of smartphone. Als je het gratis programma Adobe Digitals installeert
kun je het ook lezen op PC. Het is eveneens beschikbaarals PDF (Xinxii, €12).
Inschrijven op het Rauna-abonnement kan door €40 over te schrijven op onderstaand rekeningnummer, met vermelding van je emailadres (waarbij "at" staat voor @) en "Ebook Abonnement Rauna" of een mailtje te sturen naarebookabo@rauna.eu(je zult in dat geval een automatische bevestiging ontvangen van je abonnement).
De Hamer van Thor is het eerste boek uit een reeks
van vier, getiteld De Jacht op een Nazi Schat. Dit eerste boek bestaat
uit een kritische doorlichting van het werk van “onderzoeksjournalist”
Karl Hammer, dat wordt ontmaskerd als een volstrekte fictie. Hieruit blijkt ook
dat een gecodeerde partituur met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet dateert van het eind van de Tweede Wereldoorlog en naar een nazi schat van goud en diamanten verwijst. Mogelijk is het een fabricaat uit de jaren
90 of zelfs van een nog recenter datum is. Temeer omdat de decodering van de partituur Ysa Pastora naar een neonazi heiligdom in Mittenwald leidde, waarin een
Antoniuskapel-met-Irminsul en de Irminsul zelf centraal staan. Karl Hammer verwijst hier in leven en werk voortdurend naar: de neopaganistische Irminsul
vinden we immers terug in de twee “onderzoeksjournalistieke” werken die hij al
heeft gepubliceerd, in de trailer voor zijn derde boek, op een auteursfoto, in
een reportage van EenVandaag… en hetzelfde motief speelt een
vooraanstaande rol in zijn kunstfotografie.
Ysa Pastora moest het eindpunt van de decodering – de Irminsul – al
vrijgeven om de “deconstructie” compleet te maken. Over de decodering zelf zal men in dit eerste boek uit de reeks nog weinig of niets vernemen. De diverse
stappen in de decodering worden uit de doeken gedaan in boek 2, Het Mysterie
van Mittenwald, gepland voor najaar 2015. Ondertussen staat het iedereen
vrij het exact-wetenschappelijke en mathematische pad te ontdekken dat Ysa
Pastora heeft gevolgd en waarmee ze uiteindelijk aan de voet van de Irminsul is
beland. De implicaties van deze ontdekking, en de achtergronden van occulte en
historische aard, worden uiteengezet in boek 3, Geheimen van de Runen, dat
zal verschijnen in 2016. Het vierde boek, dat de tetralogie over het Vierde Rijk compleet maakt, zalDe Postkaart Code behandelen en
onder meer de personages belichten die in het clair-obscur van kunstfotograaf
Karl Hammer volkomen onderbelicht zijn gebleven.
