Karl Hammer trekt zijn boek "Gezocht:Codebrekers" terug na onthullingen Ysa Pastora

Gezocht: Codebrekers - niet langer "op voorraad"

Op 13 november 2015 publiceerde het collectief Ysa Pastora Het Mysterie van Mittenwald, waarin de code die naar een “nazi schat” zou leiden definitief werd gekraakt. Deze code was door “onderzoeksjournalist” Karl Hammer eerder in 2007 en 2012 geïntroduceerd in zijn boeken De tranen van de wolf en Gezocht: codebrekers. Ze zou de bergplaats aanduiden van goud en de persoonlijke diamanten van Adolf Hitler, die aan het eind van WOII waren verstopt om een nazi terreurorganisatie te financieren. In juni 2015 publiceerde het collectief Ysa Pastora met De Hamer van Thor reeds “een deconstructie” van het verhaal van Karl Hammer, dat ontmaskerd werd als een pure fictie. Het gecodeerde document bleek echter wel degelijk authentiek te zijn; alleen moet “de nazi schat” allegorisch geïnterpreteerd worden. Wat uitgebreid aangetoond wordt in het nieuwe boek van het collectief.

In de week van 16 november 2015 publiceerde de uitgeverij van Karl Hammer nu een merkwaardige boodschap op de webpagina van Gezocht: codebrekers (1). De code is gekraakt, het raadsel opgelost en het boek wordt bijgevolg teruggetrokken uit de handel.  Op zijn eigen site (2) is van dit in alle opzichten opzienbarende nieuws nog geen spoor terug te vinden. Op een pagina die aangemaakt werd als reactie op De Hamer van Thor in juni 2015, gaat Karl in de nazomer van 2015 nog steeds naar Mittenwald, om daar een ultieme poging te doen “het goud en de diamanten van Hitler” te traceren. Uit de nieuwe “Verklaring” blijkt evenwel dat dit niet is gebeurd, maar dat hij een tip heeft gekregen van een familie die absoluut anoniem wenst te blijven – waar hebben we dat eerder gehoord? – over diamanten van Hitler (geen goud van de Reichsbank), die “wees naar een plek nabij het oude spoor van Mittenwald waarvan een gedeelte inderdaad nog stamt uit de nazitijd”.



Het collectief Ysa Pastora stelt vast dat: 

1./ … “onderzoeksjournalist” Karl Hammer zich zoals gebruikelijk verschuilt achter “vertrouwelijkheid”, vaagheden en onverifieerbare mededelingen, zodat zijn beweringen onmogelijk bewezen kunnen worden en aan de fictie van Gezocht: codebrekers dienen toegevoegd. 

2./ … de plek waar Cyril Whistler de “nazi schat” vermoedt, al sinds maart 2015 te vinden is op zijn website (3) en ook uitgebreid in het nieuws is geweest. Maanden later komt Karl Hammer dan met zijn verklaring, plotseling en schijnbaar “out of the blue”, zij het wel in de week onmiddellijk volgend op het verschijnen van Het Mysterie van Mittenwald (4). Op miraculeuze wijze is de bergplaats die hem door de familie in de nazomer van 2015 werd aangewezen, precies dezelfde als de site die in maart 2015 al door Whistler was aangeduid.  Omdat de schat zogenaamd niet meer aanwezig is, kan er echter op geen enkele wijze wat dan ook bevestigd worden – ook niet dat er ooit “iets” is geweest. Hammer benoemt Whistler evenwel ter plekke tot de “vinder” van de schat en  verklaart diens “oplossing” tot de enige juiste. We hebben andermaal alleen het woord van Hammer en een opnieuw volstrekt oncontroleerbare bewering. Hammer doet er het zijne aan om de aandacht angstvallig weg te houden van Het Mysterie van Mittenwald. 

3./ … Karl Hammer het door Ysa Pastora in De Hamer van Thor gewraakte boek Gezocht: codebrekers ijlings uit de verkoop terugtrekt, binnen de week nadat Het Mysterie van Mittenwald verschijnt met een uitputtend beargumenteerd alternatief. Voor het terugtrekken van het boek bestond zelfs in juni geen noodzaak, en die zou ook na zijn eigen humoristische verklaring niet moeten bestaan. 

 

Las Karl Hammer in Het Mysterie van Mittenwald over de spectaculaire onthullingen van Ysa Pastora en de definitieve ontmaskering van zijn verhaal? Besloot hij per direct de plaat te poetsen? Vlucht hij nu voor de neonazi werkelijkheid van het gecodeerde document?  Was hij ofwel grenzeloos naïef toen hij de beweringen van “Peter Schulz” als zoete koek slikte en vervolgens publiceerde, of is hij daarentegen altijd al op de hoogte geweest van de echte oorsprong en apocalyptische inhoud van de brief? Het zijn maar enkele vragen die in ons opkomen, en die kunnen toegevoegd worden aan de sectie “veelgestelde vragen, beantwoord door Karl persoonlijk” op zijn webpagina over het mysterie.

(1)    Webpagina uitgeverij Elmar, Gezocht: codebrekers

http://www.uitgeverijelmar.nl/boek/gezocht-codebrekers-speurtocht-naar-hitlers-goud-en-diamanten-karl-hammer-9789038922263-uitgeverij-elmar/

(2)    Website Karl Hammer:

http://www.topcrew.nl/nl_codebrekers.html

(3)    Website Cyril Whistler:

http://tearsofthewolf.com/

(4)    De post op www.rauna.eu over de publicatie van Het Mysterie van Mittenwald:

http://www.rauna.eu/2015/11/mittenwald-teaser-10-de-sacrale.html

Satans Lied bij Het Lam Gods in Rennes-le-Château

In juli 2015 was ik in Rennes-le-Château, het Zuidfranse dorpje dat door pastoor Bérenger Saunière wereldberoemd werd gemaakt. Ik bracht wat foto's mee en een stuk of wat bedenkingen. Over 'parallellismen' bijvoorbeeld.

Je kent het verhaal ongetwijfeld. Bérenger Saunière zou op het eind van de negentiende eeuw in zijn kerkje een schat ontdekt hebben van Visigoten, Katharen, Tempeliers... Of tenminste toch aanwijzingen die leidden naar een bergplaats. Al kan het ook een geheim geweest zijn met betrekking tot de Ark des Verbonds, de Graal, eventueel zelfs documenten met de stamboom of 'het Heilig Bloed' van de nakomelingen van Jezus Christus en Maria Magdalena.

Het verhaal werd door Baigent, Leigh & Lincoln in de vroege jaren 80 van de vorige eeuw het startpunt van een wereldwijde en controversiële non-fictie bestseller, Het Heilig Bloed en de Heilige Graal... Hun succes werd 20 jaar later door Dan Brown nog eens dunnetjes overgedaan met zijn historische thriller De Da Vinci Code.

Terribilis Est Locus Iste

Hoewel Bérenger Saunière wel degelijk iets heeft ontdekt en ongetwijfeld de mystieke en occulte kringen van zijn tijd frequenteerde, was hij ongetwijfeld ook een Meester van de Mystificatie en blijven zijn ultieme bedoelingen gehuld in mysterie. Zelf koester ik al een kwarteeuw de overtuiging dat hij deel uitmaakte van een netwerk, waarvan het hart zich niet in de Languedoc situeerde, maar een heel stuk noordelijker: in Brugge en Orval. Als Saunière, zoals beweerd wordt, te gast was in de occulte kringen van Parijs, dan kan hij niet anders dan daar kennis gemaakt hebben met de 'demonische' kapelaan van de Heilig Bloed Kapel van Brugge. Deze Louis Van Haecke werd door Joris-Karl Huysmans in zijn schandaalboek Là-Bas onsterfelijk gemaakt als de 'oppersatanist' chanoine Docre. Ik heb over deze mysterieuze geschiedenis van desinformatie en black propaganda geschreven in Het Bloed van het Lam en vooral ook, samen met de betreurde Philip Coppens, in De Paus van Satan. 

De Paus van Satan (Mysterieus België, #22) by Draft2Digital

Het Heilig Bloed werd door de Tempeliers van het eerste uur en de graaf van Vlaanderen, Diederik van den Elzas, naar Brugge gebracht. Zijn zoon Filips zou aan Chrétien de Troyes de stof leveren voor het eerste, onafgewerkt gebleven Graalverhaal. Een slordige 250 jaar later verwerkte Jan Van Eyck deze geheimen gecodeerd in de polyptiek van het Lam Gods, en nog eens vijf eeuwen later raakten de adepten van het nazi occultisme ook ten zeerste gefascineerd door het 'ketterse' kunstwerk. Het zijn elementen die door zowel de mainstream als 'alternatieve' fringe historici over het hoofd zijn gekeken, omdat zij de geschiedenis van de Graal of de Tempeliers vanuit een zeer eenzijdig Frans of Engels standpunt schrijven. Maar wie beide verhalen objectief bekijkt, zal moeten toegeven dat het verhaal van Louis Van Haecke veel beter gedocumenteerd is dan dat van Saunière... en dat zij onmiskenbaar een boel parallellen hebben, die we bezwaarlijk louter aan het toeval kunnen toeschrijven. 

Een muurschildering in RLC die veel beter 

Van Haecke als onderwerp zou gehad hebben.

Wie het kerkje van Saunière bezoekt, in Rennes-le-Château, zal bij de ingang verwelkomd worden door een knielende Satan ('Rex Mundi')... en vervolgens zal je blik vallen op een Ecce Agnus Dei. Of: Johannes de Doper die Jezus Christus voorstelt aan de wereld, met de woorden: 'Ziehier het Lam Gods.'

We vinden zowel het Lam Gods als het mysterie van Rennes-le-Château terug in Satans Lied van Karl Hammer. Het boek pretendeert non-fictie te zijn en 'de jacht van de CIA op Jezus' te behandelen, maar is uiteindelijk zelf een zeer fictieve proeve van het het soort desinformatie en black propaganda waar het over handelt, en zelfs zijn titel aan ontleent. Helemaal op het eind vertelt de contactpersoon van Karl Hammer, ene Tom R., dat hij zijn mooiste tijd beleefde in het midden van de jaren '50, toen hij de Franse schrijver Gérard de Lieux ontmoette, die - met een knipoog naar de pauselijke zetel Santa Sede - het pseudoniem Gérard de Sède hanteerde:

Slechts af en toe vond ik een journalist die dan in de krant een artikel schreef over de pastoor die schatrijk was geworden door een verborgen schat. We overwogen daarom een boek te publiceren waarin we in geuren en kleuren over de verborgen schatten rond Rennes-le-Château schreven. Lastig was dan wel dat we een uitgeverij moesten benaderen en daarmee onvermijdelijk in de openbaarheid zouden treden. Liever had ik iemand die ik kon gebruiken als 'doorgeefluik'. Een van de krantenartikelen kwam terecht bij Gérard de Lieux. Hij zocht in die tijd nog zijn weg als schrijver en was natuurlijk, zoals alle aankomende schrijvers, op zoek naar een bestseller.Toen ik hem bij onze eerste ontmoeting aankeek, wist ik dat ik mijn doorgeefluik had gevonden.

Ons eigen manuscript verdween in een lade en we begonnen hem stap voor stap met informatie te voeden. Als een volgzaam lam brachten we hem binnen in onze omheining van bedrog en zijn publicaties werden letterlijk onbetaalbaar. Temeer omdat wij via hem in contact kwamen met BBC-schrijver en acteur Henry Soskin, die zijn naam wijzigde in Lincoln en volgens Gérard 'op zoek was naar materiaal om zijn carrière een beetje vaart te geven'. (...) Het zorgde voor een fascinerend schaakspel waarbij ik moest proberen om valse informatie te voeden, terwijl ik wist dat er in Engeland professionele producers en redacteuren de zaken evalueerden. (...) Als ik herkend werd door iemand van de BBC als de Hollander die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Londen had gewoond (diverse mensen van Bletchley Park waren bij de BBC terechtgekomen), dan was de ramp voor mij en Elfrie niet te overzien. Ik won het schaakspel. 

En het was minder moeilijk dan ik dacht, want al te kritische vragen bleven achterwege. Niemand vroeg zich bijvoorbeeld af waarom de rijke priester toch arm gestorven was. Jarenlang groeide het labyrint en net als Otto Rahn en Antonin Gadal in hun tijd, deden we steeds nieuwe 'vondsten' die we meestal zelf hadden gefabriceerd. We verzonnen bijvoorbeeld lange lijsten met namen van historische schatbewakers die we door Gérard en Henry lieten ontdekken bij onze bibliothecaris in Parijs. Het was werkelijk onvoorstelbaar dat de mannen niet in de gaten hadden dat bijvoorbeeld Jean Cocteau, die we als grootmeester opvoerden, een notoire, homoseksuele opiumverslaafde was die meer tijd in afkickcentra doorbracht dan ergens anders.(...)  

Helaas verloren we over de periode van enkele tientallen jaren de regie en begon het labyrint zich als een virus ongecontroleerd op te delen en te vermenigvuldigen. Niemand van ons had bij de aanvang rekening kunnen houden met de ontzaglijke wildgroei die ontstond door de nieuwe media van televisie, video, cd, dvd, en vooral internet. (...) Het werd tijd om barsten in de spiegels te gooien, dus misschien moest iemand van ons toch maar een eigen boek schrijven.

Voor wie er nog mocht aan twijfelen: de 'contactpersoon' van Karl Hammer heeft Baigent, Leigh & Lincoln dus de 'hoax' opgelepeld, die uiteindelijk tot De Da Vinci Code leidde. Het relaas van Tom R. wordt op geen enkel moment door Hammer gecheckt, is voor het grootste deel 'geleend' (zonder bronvermelding) en in zijn totaliteit compleet ongeloofwaardig, want in strijd met héél wat feiten. Toch wordt het door Hammer verkocht als een 'waargebeurd verhaal'. Hij hanteert in Satans Lied identiek dezelfde 'modus operandi' als zijn zegsman, de voormalig CIA-agent Tom R. - en Noël Corbu, Gerard de Sède en vooral Pierre Plantard en de 'Priorij van Sion', die aan de basis zouden liggen van Het Heilig Bloed en de Heilige Graal en de bibliotheken die in hun slipstream over dit onderwerp bij elkaar gepend werden.  

Sint-Antonius van de Verloren Voorwerpen

Des te merkwaardiger is het, dat de twee heilige Antoniussen die we terugvinden in het kerkje van Rennes-le-Château, ook vertegenwoordigd zijn in Leven & Werk van Karl Hammer: Sint-Antonius van Padua, Patroon van de Verloren Voorwerpen, met de lelie als attribuut; en Sint-Antonius de Egyptenaar - ook wel de Heremiet genoemd -, herkenbaar aan attributen als het Tau Kruis of Antoniuskruis, de bel of het varkentje. (Met dank aan Ton Majoor - de beide Antoniussen worden nogal eens met elkaar verward). Een Antoniuskapel, al dan niet gewijd aan de Patroon van de Verloren Voorwerpen, speelt een vooraanstaande rol in het Mysterie van Mittenwald. En de Heilige Antonius van het Tau Kruis is niet weg te denken uit Satans Lied en uit de Mysteries van het Lam Gods.

Sint-Antonius de Heremiet (van het Tau Kruis)

Het tweede boek van Karl Hammer, De tranen van de wolf / Gezocht: codebrekers handelt aan de oppervlakte over de zoektocht naar een nazischat, op basis van een gecodeerde muziekpartituur, in het Beierse Mittenwald. Onder de oppervlakte is het echter om een queeste naar een nazi heiligdom te doen - de Irminsul, Yggdrasil, Levensboom -, en de daarmee samenhangende occulte initiatie. Met Philip Coppens heb ik het meer dan eens over het Enigma Karl Hammer gehad. Philip heeft de zelfverklaarde Ebioniet nog geïnterviewd over Satans Lied; Hammer droeg bij die gelegenheid heel opzichtig het Tau kruis. Het hanteren van een dubbelzinnige symboliek is een handelsmerk van Hammer: de Tau kan zowel voor de Egyptische Mysteriën staan, als voor Sint-Antonius de Egyptenaar, en is het teken van de Franciscanen maar wordt ook geassocieerd met de paganistische Irminsul én met de Hamer van Thor, die beide tot de verbeelding van de nazi's spraken.

Zelf heb ik altijd het gevoel gehad dat een aantal onderzoekers met betrekking tot de nazi schat van Mittenwald materiaal 'opgelepeld' kregen, op de manier zoals Tom R. te werk zou zijn gegaan met De Sède, Lincoln & Co. Dit gebeurde onder meer via merkwaardige lemma's of wijzigingen aan lemma's op Wikipedia, door vreemde discussies op bijvoorbeeld het Graham Hancock forum, of door het anonieme bezorgen van links die naar een Antoniuskapel zouden leiden. Het is uiteraard niet meer dan een indruk, maar de parallellen zijn nu eenmaal feiten. Zoals het ook een feit is dat Philip Coppens vier jaar na het interview van Hammer een ontdekking deed, waarvan hij noch ik toen konden vermoeden dat ze opnieuw een niet te miskennen parallel Rennes-le-Château/Mittenwald bevatte. In De Hamer van Thor en op www.rauna.eu wordt reeds gemeld dat Ysa Pastora door het decoderen van de muziekpartituur naar de Irminsul van Mittenwald werd geleid, ook bekend als de Yggdrasil of de Levensboom. In een ebook dat Philip Coppens kort voor zijn dood publiceerde, wordt aangetoond dat Bérenger Saunière de verbouwingen aan de kerk van Rennes-le-Château, de aanleg van de tuin en de Tour Magdala op het grondplan van de Levensboom entte, zoals we die kennen uit de kabbala. 

The Cryptogram of Rennes-le-Chateau; A Guide to an Enigmatic Village by BookBaby

Na mijn terugkeer uit Rennes-le-Château bleek er een berichtje van de mama van Filip (die bijna uitsluitend in het Engels publiceerde als Philip Coppens) op mijn antwoordapparaat te staan. Het grootste deel van zijn nalatenschap was in de USA gebleven, bij zijn echtgenote, de schrijfster Kathleen McGowan. Philip woonde al sinds eind jaren negentig in Londen, daarna in Edinburgh, en de laatste - zeer gelukkige - jaren van zijn leven in Los Angeles. Maar hij had in zijn ouderlijk huis ook nog een bureau, en boeken, en archieven - waarvan het grootste deel in het Nederlands. Na ruggenspraak met Kathleen, vroeg de mama van Philip zich af of ik misschien geïnteresseerd was in die boeken, tijdschriften, mappen met notities, correspondentie. Het was een betekenisvolle coïncidentie zoals ik er zo veel heb meegemaakt, en nog meemaak. 'Natuurlijk wel!' zei ik dus.

Zicht op de tuin

Eén van de allereerste typoscripten en correspondenties die ik bekeek, had te maken met een andere oude bekende: Jos Bertaulet. En met zijn boek De verloren koning en de bronnen van de graallegende (1991), die ook een rol speelt in Satans Lied. Bertaulet is - samen met Klaas Van Urk - een van de weinige onderzoekers die op basis van een decodering iets zeer concreets hebben gevonden. In zijn geval betrof het een kelder in Notre Dame de Marceille, 'een geheim oord in de geschiedenis van Frankrijk'. Het leidde alvast tot dit, laten we zeggen, nogal 'impressionistisch' artikel. Maar het ziet er naar uit dat er nog heel wat stukken zullen volgen, die veel concreter zullen zijn.

Overigens ben ik van mening dat ook de VRT Nieuwsdienst (voor wijlen Reyers Laat) zijn verantwoordelijkheid moet nemen - en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana Brownie

Gevonden: Codebrekers

op www.rauna.eu en www.codebrekers.be

OPEN BRIEF AAN DE VRT-NIEUWSDIENST:

Op 13/12/2012 gaf het programma “Reyers Laat” een open forum aan “onderzoeksjournalist” Karl Hammer en zijn boek “Gezocht: Codebrekers”. De behandeling van het thema blonk uit door het gebrek aan welke fundamentele (kritische) journalistieke reflex dan ook. U werkte op die manier mee aan de commerciële – maar ook verborgen – agenda van een man, die zichzelf in de Morgen van afgelopen vrijdag 12 juni ontmaskerde als een leugenaar en nepjournalist ("Schat aan Verzinsels"), en rond wiens leven en werk wij nu een soort zwartboek hebben gepubliceerd, getiteld “De Hamer van Thor”.

Als onderzoekscollectief zijn wij al maanden bezig met de “deconstructie” van de figuur Karl Hammer. Wij ervaren de grootste moeite om de feiten die wij op het spoor kwamen in de media te krijgen, omdat precies de grote media instituten in hun zucht naar sensatie volop hebben meegewerkt aan het creëren van een hoax, die tot doel had een commerciële hype te genereren.

Wij zijn van oordeel dat de media die aan het bedrog van de heer Hammer hun medewerking hebben verleend, nu ook hun verantwoordelijkheid dienen op te nemen. Dit kunnen zij doen door simpelweg verslag uit te brengen over de feiten, in plaats van over de fictie van de heer Hammer. Zolang dit niet is gebeurd, zullen wij iedere post op www.rauna.eu of www.bernauw.com en iedere nieuwe onthulling dan ook laten volgen door de quote:

“Overigens ben ik van mening dat EenVandaag, de VRT Nieuwsdienst, de Volkskrant,… hun verantwoordelijkheid moeten nemen – en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana Brownie.”

Meer informatie vindt u, behalve in De Morgen en in “De Hamer van Thor” op deze links:

http://www.rauna.eu/2015/06/de-eenvandaag-publireportages-de.html

http://www.rauna.eu/2015/06/overigens-ben-ik-van-mening-dat.html

Patrick Bernauw, namens het onderzoekscollectief Ysa Pastora.

De Hamer van Thor (De Jacht op een Nazi Schat, #1) by Draft2Digital

Overigens ben ik van mening dat EenVandaag, Reyers Laat, De Volkskrant... hun verantwoordelijkheid moeten nemen (en verslag uitbrengen over feiten in plaats van over de fictie van Indiana Brownie). (*)




(*) http://nl.wikipedia.org/wiki/Ceterum_censeo_Carthaginem_esse_delendam

Indiana Hammer in EenVandaag: over de noodzaak van een journalistiek die irriteert, niet faciliteert

Ignace Lepage ontdekt een bijna-subliminale Irminsul in EenVandaag: www.codebrekers.be

Ik ben het doorgaans nogal eens met de stellingen die Bart Eeckhout verkondigt in mijn lijfkrant De Morgen. Afgelopen weekend heb ik ook weer instemmend zitten knikken bij een portret dat als titel draagt: Andrew Jennings, de man die Sepp Blatter ten val bracht - triomf van een journalist die irriteert (06/06/2015). 

'Juist deze week legt Luc Rademaekers, directeur informatie van de VRT, in een interview in Knack uit dat journalisten en beleidsmakers "elkaars sparringpartners moeten zijn, zodat ze elkaar beter maken", omdat "wat goed is voor de ene, ook goed is voor de andere".' Eeckhout noemt de val van Sepp Blatter evenwel 'een deugddoende zege voor een type journalistiek dat irriteert in plaats van faciliteert'. Want het is in grote mate de verdienste van de onvermoeibare onderzoeksjournalist Andrew Jennings, dat de FIFA-baas vandaag ontslagnemend is: 'Andrew Jennings komt uit een periode dat journalisten nog, welja, underdoghelden waren. Het was een tijd dat onderzoeksjournalistiek ook in grote media-instituten nog onverschrokken aan waarheidsvinding mocht doen.' Er valt wat voor te zeggen, merkt Bart Eeckhout nog op, dat het allemaal begonnen is in 2002, met die ene vervelende en in het publiek gestelde vraag: 'Herr Blatter, hebt u ooit smeergeld aangenomen?'

Zaterdag verscheen bij de kleine digitale uitgever De Scriptomanen vzw het ebook De Hamer van Thor, geschreven door een Belgisch-Slowaakse die onder de schuilnaam Ysa Pastora opereert, en ondergetekende, een auteur van historische faction thrillers die o.a. een trilogie  op zijn naam heeft staan rond een 'onderzoeksjournalist van historische mysteries'. Zij werken samen met een collectief waartoe behalve Ignace Lepage, een industrieel ingenieur en leraar elektriciteit en elektronica, ook nog een paar Nederlanders behoren. En zij stellen, sinds januari 2015 in het publiek en sinds 6 juni in een ebook, de vervelende vragen waar de grote media-instituten blijkbaar niet meer aan toe komen.

Zo worden in de reportage van EenVandaag, uitgezonden op 12-12-12, de meest elementaire journalistieke vragen niet gesteld. De journalisten stellen geen enkele vraag bij de betrouwbaarheid van 'onderzoeksjournalist' en voormalig AVRO-medewerker Karl Hammer, noch bij die van zijn informant Peter Schulz. Ze stellen geen enkele vraag naar de concrete bewijsstukken die de authenticiteit garanderen van het document waarop het hele verhaal van Hammer & Schulz gebouwd is, en ze vragen niet naar de namen van de experten die dat volgens Hammer hebben onderzocht. De enige historicus die wordt opgevoerd, doet alleen zeer algemene uitspraken. Zat hij in het team van Hammer? We komen het niet te weten. Het mag dan ook geen verwondering wekken dat er geen enkele reactie komt op de 4 historische kemels die Hammer schiet in één en dezelfde zin; men zendt ze zelfs gewoon uit. Zie Over een Ongelukkig Toeval... en een Onderzoeksjournalist uit Absurdistan.




Op 27 november 2013 komt EenVandaag nog eens terug op hetzelfde onderwerp, want na een jaar codebrekers.nl werd Hammer overspoeld met ideeën en oplossingen. "Ook wordt getwijfeld aan de authenticiteit van de documenten. Deze twee zaken zorgen ervoor dat Hammer de Facebook-pagina sluit.'

Een elementaire journalistieke reflex, en de enige motivatie om een vervolgreportage te brengen, zou dan zijn dat EenVandaag precies die twijfels gaat onderzoeken, en alsnog doet wat de redactie – om onverklaarbare redenen – op de toch al fel gehypte datum 12-12-12 volstrekt nagelaten heeft. In plaats daarvan maakt men opnieuw een totaal onkritische publireportage, te bekijken als één grote reclamespot voor het werk van de zogenaamde onderzoeksjournalist. EenVandaag gaat hiermee, voor de tweede keer, plat op de buik voor een verborgen agenda, die - in het minst erge geval - van puur commerciële aard is. Dat krijg je nu eenmaal met journalistiek die niet irriteert, maar faciliteert, en niet langer aan waarheidsvinding doet.

Het amateur-onderzoekscollectief rond Ysa Pastora heeft inmiddels achterhaald dat de site codebrekers.nl van Karl Hammer werd gesloten op het moment dat hem dit 
artikel uit Der Spiegel (Gesunde Barbaren,1996) werd bezorgd. Het kan via een eenvoudige zoekopdracht door iedereen geraadpleegd worden op het web, maar het is de journalisten van EenVandaag blijkbaar twee maal volkomen ontgaan. In het  artikel wordt de link gelegd tussen de naam Karl Hammer, een neonazi Peter Schulz en het extreemrechtse netwerk van de Amerikaan Gary Lauck, de NSDAP/AO, die o.a. de heroprichting van Werwolf cellen in Europa wilde organiseren.

Meer over dit artikel, en de implicaties, leest u in De Hamer van Thor. Een medewerker van Ysa Pastora heeft EenVandaag al vijf mailtjes gestuurd rond de kwestie, en geen antwoord mogen ontvangen. Vandaag vertrok een zesde.

http://reflexes.samizdat.net/le-nsdap-ao-a-lassaut-de-leurope/

De Werwolf-cellen van de NSDAP/AO bestaan in 1992 nog steeds,

zo blijkt uit De Hamer van Thor.

De paperback van De Hamer van Thor is ondertussen verschenen, en verkrijgbaar bij Bol.com, Bruna en ook hier; het ebook is direct downloadbaar bij onder meer Bol.com, Kobo (€11,90) en in de Apple iBookstore (€11,99) met gratis previews van 20%. Het zal in de loop van volgende week ook te krijgen zijn in alle online boekhandels zoals Bol.com, Standaard Boekhandel...   

Het ebook is opgemaakt in het epub-formaat, waarmee je het boek kunt lezen op iedere iPad, tablet of smartphone. Als je het gratis programma Adobe Digitals installeert

(http://www.adobe.com/be_nl/products/digital-editions/download.html)

kun je het ook lezen op PC. Het is eveneens beschikbaar als PDF (Xinxii, €12).

Inschrijven op het Rauna-abonnement kan door €40 over te schrijven op onderstaand rekeningnummer, met vermelding van je emailadres (waarbij "at" staat voor @) en "Ebook Abonnement Rauna" of een mailtje te sturen naar ebookabo@rauna.eu (je zult in dat geval een automatische bevestiging ontvangen van je abonnement).

Rekeningnummer vzw de Scriptomanen:

IBAN BE 43 0016 9362 0101

BIC GEBABEBB

Via PayPal (ebookabo €40):

 

De Hamer van Thor (De Jacht op een Nazi Schat, #1) by Draft2Digital

De Hamer van Thor is het eerste boek uit een reeks van vier, getiteld De Jacht op een Nazi Schat. Dit eerste boek bestaat uit een kritische doorlichting van het werk van “onderzoeksjournalist” Karl Hammer, dat wordt ontmaskerd als een volstrekte fictie. Hieruit blijkt ook dat een gecodeerde partituur met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet dateert van het eind van de Tweede Wereldoorlog en naar een nazi schat van goud en diamanten verwijst. Mogelijk is het een fabricaat uit de jaren 90 of zelfs van een nog recenter datum is. Temeer omdat de decodering van de partituur Ysa Pastora naar een neonazi heiligdom in Mittenwald leidde, waarin een Antoniuskapel-met-Irminsul en de Irminsul zelf centraal staan. Karl Hammer verwijst hier in leven en werk voortdurend naar: de neopaganistische Irminsul vinden we immers terug in de twee “onderzoeksjournalistieke” werken die hij al heeft gepubliceerd, in de trailer voor zijn derde boek, op een auteursfoto, in een reportage van EenVandaag… en hetzelfde motief speelt een vooraanstaande rol in zijn kunstfotografie.

Ysa Pastora moest het eindpunt van de decodering – de Irminsul – al vrijgeven om de “deconstructie” compleet te maken. Over de decodering zelf zal men in dit eerste boek uit de reeks nog weinig of niets vernemen. De diverse stappen in de decodering worden uit de doeken gedaan in boek 2, Het Mysterie van Mittenwald, gepland voor najaar 2015. Ondertussen staat het iedereen vrij het exact-wetenschappelijke en mathematische pad te ontdekken dat Ysa Pastora heeft gevolgd en waarmee ze uiteindelijk aan de voet van de Irminsul is beland. De implicaties van deze ontdekking, en de achtergronden van occulte en historische aard, worden uiteengezet in boek 3, Geheimen van de Runen, dat zal verschijnen in 2016. Het vierde boek, dat de tetralogie over het Vierde Rijk compleet maakt, zal De Postkaart Code behandelen en onder meer de personages belichten die in het clair-obscur van kunstfotograaf Karl Hammer volkomen onderbelicht zijn gebleven.

Trailer "The Seat of Francis"/"De Zetel van Franciscus" (Karl Hammer)

Voor wie het nu in Keulen hoort donderen.

Een bijzonder intrigerende trailer is dit, van De Zetel van Franciscus - het langverwachte nieuwe boek van Karl Hammer, aka Mark Harlem, aka de mysterieuze monnik Markhar Lem. Lees  op www.codebrekers.be wat Ignace Lepage hier zoal over te melden heeft.

Een bezoekje aan www.rauna.eu kan anders ook geen kwaad. In de paperback van De Hamer van Thor die niet toevallig op 12 juni 2015 verschijnt en €21,50 zal kosten (het ebook €12) licht ik samen met Ysa Pastora alvast enkele tipjes van een aantal sluiers op waarin Karl Hammer aka etcetera gehuld gaat.

Tot en met 12/06/2015 kunt u nog inschrijven op het Rauna-abonnement van 4 ebooks in de serie De Jacht op de Nazi Schat van Mittenwald, en dit voor de prijs van €40.

Deze 4 ebooks omvatten:

De Hamer van Thor 
Geheimen van de Runen
De Postkaart Code
Het Mysterie van Mittenwald

Inschrijven op het Rauna-abonnement kan door €40 over te schrijven op onderstaand rekeningnummer, met vermelding van je emailadres (waarbij "at" staat voor @) en "Ebook Abonnement Rauna" of een mailtje te sturen naar ebookabo@rauna.eu (je zult in dat geval een automatische bevestiging ontvangen van je abonnement).

Rekeningnummer vzw de Scriptomanen:
IBAN BE 43 0016 9362 0101

BIC GEBABEBB

Via PayPal (ebookabo €40):

De Nazi Schat van Mittenwald: Het Dossier Lepage 03 - Bijlagen 1 tot en met 4

Wat voorafging:
Dossier Lepage 01 - Enden der Tanz
Dossier Lepage 02 - De Antoniuskapelle

www.rauna.eu (Onthullingen op de website van Ysa Pastora):
Als je Hammer optelt bij Edelweiss (en Buckelwiesen) en dat combineert met het jaartal 1959 en de Heilige Antonius, kom je automatisch uit bij de Antoniuskapelle... en dus bij de fictie die Hammer heeft gecreëerd. Want àchter de code die naar de Antoniuskapelle leidt, zit nog een andere code, dieper geworteld en verder vertakt, die naar het Ware Punt leidt:
Hammer + Edelweiss + 1959 + Antonius

12/06/2015 - Het Dossier Lepage werd opgenomen in De Hamer van Thor

De Hamer van Thor (De Jacht op een Nazi Schat, #1) by Draft2Digital

De Nazi Schat van Mittenwald: Het Dossier Lepage 02 - De Antoniuskapelle / Het Tonihof

Wat voorafging:
Dossier Lepage 01 - Enden der Tanz

www.rauna.eu (Onthullingen op de website van Ysa Pastora):
Als je Hammer optelt bij Edelweiss (en Buckelwiesen) en dat combineert met het jaartal 1959 en de Heilige Antonius, kom je automatisch uit bij de Antoniuskapelle... en dus bij de fictie die Hammer heeft gecreëerd. Want àchter de code die naar de Antoniuskapelle leidt, zit nog een andere code, dieper geworteld en verder vertakt, die naar het Ware Punt leidt:
Hammer + Edelweiss + 1959 + Antonius

Wo Matthias Die Saiten Streichelt
Edelweiss über Schwarzwald
Kein Wasser Kalt
Predigtstuhl, Kreuz u. Kranz      

12/06/2015 - Het Dossier Lepage werd opgenomen in De Hamer van Thor

De Hamer van Thor (De Jacht op een Nazi Schat, #1) by Draft2Digital

Et Alors?

Paneel Milites Christi van het Lam Gods

met in het midden Jeanne d'Arc...

of een ridder van Saint-Antoine en Barbefosse? 

De gedreven onderzoeker Huub Kampen heeft achterhaald dat Ysa Pastora samenwerkt met Jan Lavrijsen en Anita Hart... 

Et alors?

Ysa Pastora heeft mij begin dit jaar gecontacteerd met de uitdrukkelijke vraag of ik bereid was haar overduidelijke pseudoniem te respecteren. Ze heeft namelijk een aantal goede redenen om te opereren onder een schuilnaam. Ik heb haar wens inderdaad gerespecteerd. Als dat mij voor de heer Kampen tot een oplichter maakt, so be it. Het is nochtans een courante praktijk in de onderzoeksjournalistiek dat de identiteit van een informant ten allen prijze geheim wordt gehouden, als deze die wens uitdrukt. Mijn houding is dan ook volstrekt moreel verdedigbaar, en ik zal in de toekomst alles in het werk blijven stellen om de identiteit van mijn informante - die overigens nog steeds niet gekend is door mij - te beschermen.

Ik van mijn kant heb Ysa Pastora begin dit jaar meegedeeld dat ik best bereid was een boek of vier te schrijven met de informatie die zij me zou bezorgen, maar dat ik geen zin/tijd had in onderzoek te velde en nog minder in samenwerking met andere onderzoekers. Ysa dacht immers aan het opstarten van een collectief. Ik heb in het verleden nare ervaringen gehad met dit soort collectieven: voor je het weet, raak je verzeild in oeverloze discussies, eindeloze parallelle correspondenties en allerlei onverkwikkelijke intriges en manipulaties (lees er De Slinger van Foucault maar eens op na). Of je ziet enkele jaren later de resultaten van jouw onderzoek, zonder bronvermelding, verschijnen in het boek van een ander. Met andere woorden: ik had niet de minste zin in het gedoe dat ik nu op mijn bord krijg, en ik heb dat herhaaldelijk laten weten aan een paar onderzoekers die mij contacteerden. En o ja, ik ben heel erg allergisch aan het stelen van andermans werk, omdat ik in het verleden zelf heel erg grondig werd bestolen (*).

Ysa heeft op haar beurt mijn vraag gerespecteerd en mij niet betrokken in mogelijke samenwerking(en) met andere onderzoek(st)ers. Mijn werk en verantwoordelijkheden heb ik zelf strikt afgebakend: ik zou een reeks van 4 boeken schrijven op basis van het materiaal dat Ysa mij bezorgde, en hieromtrent alleen met haar communiceren. En ik zou die boeken uitgeven met mijn eigen uitgeverij vzw de Scriptomanen. Los daarvan zou ik een website opzetten, www.rauna.eu  waarmee we publiciteit wilden genereren voor de 4 boeken.

Zo werd het afgesproken in januari 2015, en aan die afspraak heb ik mij gehouden - ook uit noodzaak en zelfbescherming. Ik ben professioneel auteur en uitgever en tot dusver brengt het Rauna Project geen brood op de plank. Ik geef per week 5 uur les literaire creatie, aan de Academie voor Podiumkunsten van Aalst; ik moet een cursus 'Scenario Schrijven' klaar krijgen in opdracht van een avondschool (deadline: eind mei); ik heb een uitgeverij te runnen (twee boeken voorgesteld in de maand april); ik organiseer al eens een teambuilding stadsspel (volgende week een detectivewandeling in Gent rond de Rechtvaardige Rechters); ik geef lezingen... Ik heb heus geen tijd om mij te verdiepen in thema's die mij niet interesseren in het kader van het boek dat ik momenteel schrijf (De Hamer van Thor) zoals de ware identiteit van Ysa Pastora (die ik niet eens wil kennen) of de personen met wie ze al dan niet samenwerkt. Het interesseert mij geen bal, geen moer, geen fluit.

Een Facebook Pagina is een noodzakelijk kwaad, dezer dagen. Je hebt het nodig voor de promotie, maar je stopt er al gauw meer tijd en energie in dan je lief is. Ik heb de kelk van Facebook aan mij laten passeren. Oké, ik heb wat vriendjesverzoeken vanuit mijn persoonlijke FB pagina naar de Pastora Community Page gedaan, ik heb bij elke nieuwe post op de website Rauna een link geplaatst op de FB Pagina van Pastora (én op een aantal andere FB pagina's, zoals o.a. de Boonapartival Pagina van vzw de Scriptomanen), en heel af en toe heb ik gereageerd op een berichtje van derden. And that's it, folks. Ik heb de Facebook Pagina van Pastora niet opgezet, heb uiteraard gezien dat 'Pastora' al eens reageerde, vond het best wel grappig (goed geschreven, gevoel voor humor), ben zelf een speelvogel eersteklas, vind dat allemaal zeer amusant... maar doe er nauwelijks of niet aan mee, omdat ik, soms tot mijn spijt, domweg geen tijd heb.

Blijken daar nu Jan Lavrijsen en/of Anita Hart of T'Hart of Nanny of voor mijn part nog een hele hoop andere lui achter te zitten... Welja, so what?  Ook dit interesseert mij in wezen geen bal, geen moer & geen fluit.

Wat de beschuldigingen betreft als zou 'Ysa Pastora' een constructie zijn die is opgezet om het werk van anderen te stelen, kan ik alleen een diepe, diepe zucht slaken. De hele Hamer van Thor die op dit moment voor zowat 90% klaar is in eerste versie komt in feite neer op een deconstructie van het 'onderzoek' dat Hammer gedaan heeft, én van alle onderzoekers die voortbouwen op de fictie die Hammer en/of Schulz en/of dames en heren achter de schermen, al of niet opererend onder pseudoniem, gecreëerd hebben. Zowat het enige authentieke en geloofwaardige in het hele boek De tranen van de wolf/Codebrekers is de gecodeerde partituur: het hele verhaal errond, opgehangen door Hammer en/of Schulz, bestaat uit... Nibelungen?

Iedere post op Rauna, zoals ook ieder hoofdstuk in het boek, pakt een bepaald thema of piste aan en zegt dan waarom het niét zo kan zijn. Het Punt waar we in het vierde boek zullen toe komen, is met andere woorden geen van de op dit moment bekende locaties. In de volgende donderdagse post op Rauna zal ik bijgevolg uit de doeken doen waarom Ysa Pastora niet gelooft dat de nazi schat nog in de Antoniuskapelle of het Tonihof te vinden is: ten eerste, omdat ze een ander Punt gevonden heeft (& wil maken); ten tweede, omdat Karl Hammer zelf té goed zijn best heeft gedaan om onderzoekers naar dit dwaalspoor te sturen. Misschien moeten al de huilende wolven van de Buckelwiesen zich maar eens afvragen waar je nog Edelweiss vindt (mijn Edelweiss-post op Rauna eindigt ermee), maar vooral wanneer en waarom Hammer twee geboortedata heeft gekregen (1959 en 1969) en waarom hij zo uitdrukkelijk poseert met het Tau Kruis, ook bekend als Antoniuskruis. Het is meteen de reden waarom Ysa al van in het prille begin als 'avatar' een personage heeft gekozen dat nu eens in verband wordt gebracht met Jeanne d'Arc (door Peter Voorn), dan weer met een Ridder van Saint-Antoine en Barbefosse.  Het personage figureert op het paneel Milites Christi van het Lam Gods, en wordt tevens geassocieerd met de Graal en de Tempeliers. Ook hiervoor verwijs ik naar mijn posts op deze site met betrekking tot Satans Lied, het werk van Peter Voorn, Stichting Topcrew, en de (*). En naar eigen boeken, zoals Het Bloed van het Lam of De Mythe van de Rechtvaardige Rechters.

(*) Ik spreek uit ervaring met o.a. mijn onderzoek naar de mysteries van het Lam Gods, of het daarmee samenhangende collectief dat begin jaren '90 gevormd werd rond het werk van Jos Bertaulet, De verloren koning en de bronnen van de Graallegende. Zie mijn posts op deze site over Satans Lied, heruitgegeven als De grootste kunstroof uit de geschiedenis, het geheim van de verdwenen Rechters. 
(Het verhaal van Jos Bertaulet, die - tussen haakjes - eveneens opereerde onder een schuilnaam, zal ik bij gelegenheid ook nog eens vertellen. Onder zijn ware naam deelde hij mij - en wellicht een paar andere onderzoekers uit het collectief - nadere bijzonderheden en details mee over zijn opzienbarende ontdekking van een heiligdom in het Zuidfranse Notre-Dame de Marceille, waar wij een radioreportage hebben gemaakt en ook een filmploeg naartoe hebben gestuurd. Je mag twee keer raden in welk boek, uiteraard zonder bronvermelding, ook deze unieke plaats weer een prominente rol kreeg toebedeeld. Hier kom je er alvast meer over te weten.)  

De Nazi Schat van Mittenwald: Het Dossier Lepage (01) - Enden der Tanz

Wat voorafging:

Op donderdag 16 april 2015 bezorgt Ignace Lepage uit het Vlaamse Aaigem, niet zo ver van mijn eigen woonplaats Erembodegem, mij zijn dossier met betrekking tot wat we maar De Nazi Schat van Mittenwald zullen noemen, bij gebrek aan een betere omschrijving. Eerder al heeft hij zijn Dossier Lepage openbaar gemaakt op de Facebook pagina van Ysa Pastora en op die van mij. Lepage onderneemt deze démarche als antwoord op een post die ik in opdracht van Ysa Pastora heb geplaatst op onze website www.rauna.eu, die gewijd is aan hetzelfde mysterie (Edelweiss, Edelweiss). 

Wat Ignace triggerde, is ongetwijfeld de vermelding van de "Buckelwiesen", helemaal op het einde van post, en de boodschap die Ysa Pastora daar meegeeft: dat zij op dit punt momenteel niet meer wil verklappen... maar dat wel zal doen, als de tijd gekomen is, in het boek De Hamer van Thor... of in één van de drie boeken die daarop nog zullen volgen. In de rand van de publicatie van het Dossier Lepage komt ook een discussie op gang met betrekking tot de identiteit van Ysa Pastora, waarbij zowel Lepage als collega-schattenjager Pieter Marinus in de richting wijzen van een derde onderzoeker, met name Jan Lavrijsen. Hiervoor verwijs ik graag weer naar de website Rauna, en meer bepaald de post Over Ysa Pastora... de Lorelei van een vierdelige Rheingold-Serie?


12/06/2015 - Het Dossier Lepage werd opgenomen in De Hamer van Thor

De Hamer van Thor (De Jacht op een Nazi Schat, #1) by Draft2Digital

Ysa Pastora's Postkaart Code

Het zat er al even aan te komen... Blijkbaar beschikt Ysa Pastora over een collectie postkaarten, die op een gelijkaardige wijze zijn gecodeerd als de partituur die naar "de tranen van de wolf" zou leiden.

"X Never, Ever Marks The Spot!" zei "Indy" al... en met eenzelfde gevoel voor ironie correspondeert ene "Paul" vanuit het Zwitserse Winterthur met ene "Frans" of "Frankie". Bepaalde letters in de handgeschreven tekst zijn onderstreept: eDelweiss (en in de rand van de kaart: Schwar). Andere zijn bovenstreept (über). Dit zou op het al uit Gezocht Codebrekers van Karl Hammer bekende "Edelweiss über Schwarzwald" kunnen slaan.

Enfin, wordt ontgetwijfeld vervolgd... en wel op www.rauna.eu

 


O ja, en dan was er afgelopen week ook nog enige commotie - vooral in Nederland en Duitsland - rond ene Cyril Whistler, die de Nazi Schat gevonden zou hebben, maar bij nader inzien vooral een boek en een rockopera te promoten had. Dit is wat Ysa Pastora daarop te zeggen heeft: