9.11.17

Iedereen auteur: cursussen creatief schrijven & de Lize Spit in elk van ons

Van de alf geleid - een stiftgedicht

In het gezegende jaar 1981 - ik was 19 en had nog haar - stuurde ik een luisterpel in voor een wedstrijd, georganiseerd door de BRT. De prijs kreeg ik niet, maar van mijn scenario werd wel een luisterspel gemaakt, dat ook op antenne kwam. De BRT wilde toen een gedifferentieerd aanbod luisterspelen brengen: een populaire comedy soap op BRT2 (later werd dat het legendarische Koekoeksnest), de meer ernstige maar best wel spannende stukken op BRT1 en de veeleer experimentele, zeer artistieke producties op BRT3. Alleen... in Vlaanderen waren er geen scenaristen voorhanden die een professionele opleiding hadden genoten. Dus sloeg men de handen in elkaar met Nederland, en gesteund door de Nederlandse Taalunie werd een eerste 'seminarie' voor luisterspelauteurs georganiseerd. Ik kreeg een uitnodiging om mee te doen, en had zo de gelegenheid een week lang te werken aan een audio drama, met professionele dramaturgen, regisseurs, acteurs, geluidstechnici uit Vlaanderen en Nederland. Het moet zo ongeveer de eerste professionele schrijfcursus in Vlaanderen geweest zijn, die daarna nog enkele zeer succesvolle edities heeft gekend. Toen in 1989 VTM het daglicht zag, en men daar volop wilde inzetten op Vlaamse fictie, waren er dringend scenaristen nodig die min of meer het klappen van de zweep kenden. En zo kwam die eerste generatie scenaristen-met-een-opleiding daar ook vrij snel aan de bak, terwijl ze uiteraard ook bij de BRT zelf konden 'doorgroeien' van de radio naar de televisie.



In het artikel dat vandaag verscheen in De Standaard: Iedereen auteur - het groeiende succes van schrijfcursussen. De Lize Spit in elk van ons  komen nog een paar andere succesverhalen aan bod. Lize Spit die een opleiding volgde aan de SchrijversAcademie, destijds gesticht door Erik Vlaminck als eerste meerjarige professionele opleiding voor en door schrijvers. Ik mocht er zelf nog even de module 'scenario schrijven' geven aan Kris Van Steenberge, die later Woesten op zijn naam zou zetten. Hij legt haarfijn uit waar zo'n cursus zoal goed kan voor zijn. Schrijven kun je tot op zekere hoogte wel 'leren', als je tenminste over het nodige talent beschikt... en als je een cursus hebt gekozen die resoluut kiest voor kwaliteit. Er is momenteel inderdaad sprake van enige wildgroei én er is een manifest 'gebrek aan kwaliteitsbewaking in de sector'.

De organisatie Creatief Schrijven werkt 'met leraars die de eigen tweejarige docentenopleiding hebben gevolgd' - zelf vind ik dat de wereld enigszins op z'n kop gezet. Het is niet omdat je schrijver bent dat je ook een goed docent creatief schrijven bent, maar het is evenmin zo dat je het schrijfambacht kunt 'leren' onderwijzen als je er zelf geen talent voor hebt en het niet min of meer professioneel beoefent. Ooit een leraar plastische kunsten ontmoet die zich zelf niet aan de plastische kunsten waagt? Of een muziekleraar die zelf geen muziek speelt? Een dichter, een proza- of toneelschrijver heeft het enorme voordeel dat hij het vak van binnenuit kent, dat hij het creatief proces zo goed als dagelijks in de eigen praktijk observeert, dat hij uit eigen ervaring weet wat het is met feedback (en dus kritiek) om te gaan. Voor een docent die niet schrijft, is dit uitsluitend theoretische, tweedehandse 'kennis'. Ik wil hierbij dan ook een flinke lans breken om potentieel goeie docenten creatief schrijven in eerste instantie te scouten onder de schrijvers zelf, zoals het destijds de filosofie was van de SchrijversAcademie. Dat geldt zeer zeker ook voor het DKO (Deeltijds Kunst Onderwijs).

Het literaire landschap is sinds 1981 onherkenbaar veranderd. De hele sector, 'de auteur' inbegrepen, is in die jaren onmiskenbaar professioneler geworden. Dat geldt ongetwijfeld voor het topje van de ijsberg dat 'van de pen kan leven', met dank aan louter verkoopcijfers en/of het bloeiende lezingencircuit, een subsidie van het Vlaams Fonds voor de Letteren, of een 'auto-subsidie' (zelf pleeg ik mijn literair werk al eens te subsidiëren door bijvoorbeeld goed betaalde jobs als scenarist aan te nemen).

De Vlaming schrijft zich een ongeluk luidde de titel van een ander artikel van Maarten Goethals (ook dichter) in dezelfde reeks: 'Vlaanderen telde vorig jaar 7117 Vlaamse auteurs die een boek op de markt brachten. Door de band genomen verkochten die gemiddeld 197 stuks per titel.' Het zijn duizelingwekkende cijfers. Er wordt alsmaar minder gelezen in Vlaanderen (en Nederland), maar de Vlaming (en de Nederlander) die nog iets doet met literatuur, doet dat in steeds grotere mate op een actieve wijze. Hij bedrijft zelf literatuur, consumeert niet langer louter passief. Sociale media, digitaal drukken of printing on demand en het online verkopen van boeken maken het plaatje compleet. Diensten - van redactionele aard, qua vormgeving,... - kunnen ingehuurd worden. De Vlaamse auteur heeft niet langer een Vlaamse of Nederlandse 'klassieke' uitgever nodig, en wie eraan denkt boeken uit te geven, kan veel makkelijker een van de '129 professionele uitgeverijen, met ongeveer 55 auteurs per fonds' opstarten, dan vroeger het geval was.
 
Met de 'literaire creatie' heeft het DKO een opleiding in huis van drie jaar, waarin aan de nodige kwaliteitsbewaking wordt gedaan en waarvan de kostprijs nog democratisch te noemen valt. Zelf geef ik al sinds 2004 en met zeer veel genoegen les aan de Academie voor Podiumkunsten in Aalst (onze blog heet Inkt moet vloeien!). Wellicht heeft ook een academie in jouw buurt de literaire creatie op het programma staan: zoek het uit op Literaire Creatie Vlaanderen.

De literaire tijdschriften van weleer, waarin aspirant auteurs samenkwamen om hun geschriften van feedback te voorzien, te redigeren, te publiceren en te promoten zijn grotendeels verdwenen. Maar zie, talloos vele nieuwe kernen ontstonden, waar talent kan ontdekt, gekanaliseerd, begeleid, tot wasdom gebracht worden, en die ook een platform kunnen bieden waarop dat talent aan de buitenwereld wordt getoond.

Geen zinnig literatuurliefhebber die daar iets op tegen kan hebben, toch?



9.8.17

Legenden van Lagelande


(geest)

Kom en
kom en -
Ga met mij mee
naar Parijs!

Vorige projecten rond "blackout poetry" (in het Nederlands: "stiftgedichten") kwamen grotendeels intuïtief tot stand. Ik heb daar al uitgebreid over geschreven in Eutopia/Blackout en Malemort/Blackout. 

Deze zomer heb ik zeer bewust een nieuw project aangevat, met dank ook aan het digitale-fotobewerkingsprogramma Picsart, waarmee de ver-beelding van de scenarist in mij (en de gemankeerde stripauteur) volop wordt aangesproken.


op een kerkhof 
slapen
dichter kon
niet

zie ze
laat sporen na
op de grond
de natte grond
langs beek
en berg
en 
in een wei in
een put


Hoe dan ook, het Oost-Vlaams Sagenboek van Stefaan Top bleek een ideale inspiratie te zijn voor een serie Legenden van Lagelande, waarvan het 'format' zich nog het best laat omschrijven als 'collage-stiftgedicht'. Of iets van die strekking.

Een verhaal - of gedicht? - schrijven door te schrappen, woord & beeld met elkaar verbinden, en op basis van mijn favoriete onderwerpen - sagen, mythen, legenden - een parallel universum scheppen... Mmm, het lijkt me wel wat.



zie je
die og en
iemand
volgt je
je kunt niet
meer 
adem en


Witte Middernacht

's nachts
zag hij een schone witte poes
en hij nam die mee
en zie,
daar zat een schone juffrouw te pronken op een stoel en
Zij
zegt: 'Pak
mij.'



 honderdtwintig jaar was hij

verdoold! Ik hoorde 
hem roepen - van de ene kant
naar de andere




31.7.17

Malemort/Blackout: een paranormaal literair experiment


Enkele jaren geleden bracht ik bij wijze van paranormaal literair experiment de nacht door in een leegstaande, vervallen art nouveau woning. Die was me aangewezen door een aantal urban explorers, die beweerden dat het er spookte. Misschien had dat te maken met de tot de verbeelding sprekende naam Malemort, in smeedijzeren letters boven de imposante voordeur aangebracht. Het is de naam van een dorpje in Frankrijk, maar het woord laat zich ook interpreteren als een kwaaie – accidentele of gewelddadige – dood. Tenzij je het, met een dichterlijke vrijheid, wenst te vertalen als ‘het Kwaad is Dood’, niets is onmogelijk.


Maar er bleek meer te zijn tussen hemel en aarde… De foto’s die de urban explorers in Malemort hadden genomen, bleken achteraf stuk voor stuk gewist door een of ander virus, en vreemd genoeg – alsof er een vloek mee gemoeid was – hielden ook mijn foto’s ineens op met bestaan. En toen ik enige dagen na mijn paranormale nacht terugkeerde om het huis alsnog digitaal vast te leggen, bleek het inmiddels afgebroken.



Ik had het in mijn hoofd gehaald contact te maken met de entiteiten die vertoefden aan gene zijde, niet door de beproefde spiritistische techniek van het automatisch schrift te hanteren, maar net het omgekeerde te doen. Met een stift of tintenkiller en op basis van de meest uiteenlopende teksten wist de ‘blackout poet’ – ‘stiftdichter’ in het Nederlands – boodschappen uit van al dan niet literaire aard. Het is een avontuurlijke manier van schrijven, waarbij je schrijft door te schrappen. Maar ook wie zich aan ‘channeling’ wil begeven, kan het procedé toepassen.


Als magisch-realist, kon en mocht het voor mij allebei. Twee vliegen in één klap. Zodoende installeerde ik mij met mijn stiften aan een gammele tafel en ging aan het werk met de tijdschriften en kranten die ik had meegebracht. Uit Zuurvrij, het prachtig vormgegeven berichtenblad van het Letterenhuis, schrapte ik een intrigerend stuk bij elkaar over een tragische liefde die ‘ik’ hier vond, ‘onder de bomen, anderhalve eeuw geleden’. En uit mijn lijfkrant De Morgen distilleerde ik een bericht over een ‘eigenzinnige schoonheid’ die moest omkeren en komen, ‘als een wolkbreuk hartverscheurend direct’.


Dat vormde een veelbelovend begin. Maar toen kwam er niks meer. Ik besloot op onderzoek uit te gaan in het huis. Misschien viel er wel wat inspiratie te putten uit de gangen en kamers en geheime krochten van Malemort. Er bleken ook nog een handvol beschimmelde boeken in de bibliotheek achtergebleven. In het licht van mijn zaklamp ontdekte ik een roman van Lode Zielens (Het Duistere Bloed), een biografie van Ernest Claes en een van Felix Timmermans, een bloemlezing gedichten (Dietsche Balladen) en werkjes over P.B. Shelley en William Shakespeare – stuk voor stuk in oude spelling. Maar mijn blik bleef haperen bij een Werk van de H. Carolus Borromeus, uitgegeven in Geeraardsbergen, dat de stichtende titel droeg: De Giftmengster, en andere boeiende verhalen voor de jeugd en het volk. Toen ik even door het boek bladerde, zag ik dat één van die boeiende verhalen Malemort heette. In het boek prijkte trouwens ook een met de hand geschreven ex-libris.


Ik nam de literaire schatten mee naar mijn werktafel en in het licht van een olielamp begon ik naarstig te schrappen. Alle teksten uit Deel 1 en Deel 2 werden die nacht gemaakt. Toen de ochtend in de lucht kwam, ging ik naar huis. De boeken nam ik mee. Een aantal stiftgedichten heb ik later gebruikt voor Eutopia/Blackout, waarin ik ook een essay opnam over channeling en blackout poetry.

Maar ik wist geen raad met de meeste teksten die gedurende die ene nacht tot stand waren gekomen: al hoorden ze ontegensprekelijk bij elkaar, ik zag de samenhang niet. Tot ik aan de slag ging met Het Duistere Bloed – waaruit ik eerder al enkele bladzijden had gebruikt in Deel 2 – en er, inderdaad, een soort ‘verhaal’ tevoorschijn kwam.



Beste lezer(es), omdat we zo goed als alle context missen, valt er nog heel wat te interpreteren. Stelt de Giftmengster niets méér voor dan alleen maar een grapje, en werd niet links of rechts een hinderlijke echtgenoot uit de weg geruimd? Communiceren twee geliefden met elkaar over de dood heen, en gebruiken zij de blackouts als go-between, als ‘medium’ in alle betekenissen van het woord? Heeft de ene de andere opgeroepen? Het is aan u om daar, in alle vrijheid, over te oordelen.



U kunt Malemort/Blackout rechtstreeks bestellen via info@inter-actief.be aan 25 euro inclusief verzendkosten, waarna u het boek (92 bladzijden, waarbij bijna de helft in kleur, wit glanzend papier, 200x200 mm) bij u thuis bezorgd krijgt. Ook beschikbaar in de (online) boekhandel. 

21.7.17

Channeling An Ancient Alien - Blackout Poetry & Collages




Support independent publishing: Buy this book on Lulu.

Mijn eerste Engelstalige boek is een verzameling "blackout poetry" (stiftgedichten). Ik citeer van de flap:

'So, let’s go on a trip without knowing where it will bring us, open your mind for whatever crosses your path, let the Spirits speak to you… And when the Inspiration comes, just follow the flow and lead it through the appropriate channels. Is it the Universal Mind, the Work of Angels, the Wisdom of an Ascended Master, the Message of a Spirit Guide who made his transition? I’m an agnostic, I don’t know. But this is what came through the channels opened by the books and brochures, leaflets and annotations, and the many, many mails and letters written and received by my friend Filip Coppens (1971-2012), also known as the alternative history author Philip Coppens, back in the nineties…'

Enkele uittreksels in kleur (de stiftgedichten in het boek zijn zwartwit):










1.5.17

Game App bij toneelstuk "Frankenstein" van Hugo Matthysen, door Jetie+


Wij hopen dat je ten zeerste zult genieten van, maar ook opletten bij de voorstelling Frankenstein, of het Geheim van Smrntwsk. Want voor wie er bij was – zo krijgen de afwezigen dubbel ongelijk! – hebben wij een kleine verrassing in petto, waarmee je nog een tijdje kunt nagenieten. In hun Frankenstein Goodie Bag (bestaande uit 100% gerecycleerd materiaal) vinden de toeschouwers namelijk een Geheime Code, die toegang verleent tot een heuse Game App. Die bevat een heuse Prettig Gestoorde Quiz rond het maken van de voorstelling... en de winnaar of winnares mag zich verwachten aan een schitterende prijs, want bij die persoon komen wij heel erg graag en helemaal gratis de hersenen van Baboesjka Simons eigenhandig transplanteren, zodat je voortaan ook zelf die heerlijke Smrntwskse Zwupsen kunt bekokstoven!


De Prettig Gestoorde Quiz The Making Of speel je als volgt:
1./ Ga naar www.ojoo.com of de App Store (voor iPad en iPhone) of  Google Play (voor tablet of smartphone). Je kunt de Quiz niet spelen op PC of laptop. Neem een gratis OJOO account en download OJOO op je toestel.
2./ Zoek op Spel: “Frankenstein”. Of klik op deze link: 
http://studio.ojoo.com/Games#/7a842cec-5e20-424d-8851-cca6be68f975
3./ Klik op “Frankenstein – The Making Of” en voer de code in (alleen voor toeschouwers, ze vinden die in hun Goodie Bag). De Quiz wordt nu op je toestel gedownload.


4./ Speel het Spel. Zodra “Frankenstein – The Making Of” op je toestel staat, heb je geen internet meer nodig.
5./ Speel andere OJOO Games van vzw de Scriptomanen:
Parijs Onderhuids - Gratis Game App voor City Trip & Quiz - http://www.inter-actief.be/parijs-onderhuids-app-voor-city-trip-game-quiz/ 
In & Om het Stedelijk Museum Aalst - http://www.inter-actief.be/in-het-museum/ 


Alle info & tickets : www.jetie.be



'Frankenstein, of het geheim van SMRNTWSK' van Hugo Matthysen in de versie van JETIE met een regie van Patrick Bernauw is een bijzonder muzikale en ook zeer absurde komedie geworden. Verwacht u bijgevolg aan het onverwachte, aan een knettergek café chantant, aan prettig gestoord theater in de sfeer van Monty Python.


Victor Frankenstein heeft in the middle of nowhere – het achterlijke boerengat Smrntwsk – een kasteel geërfd van zijn overgrootoom. Bij nader inzien blijkt dat een ruïne te zijn. Geld om het kasteel te saneren is er niet, maar gelukkig vindt de knecht van Frankenstein in de stoffige archieven een werkje van zijn overgrootoom Zoltan, getiteld: 'Hoe maak ik een Fatsoenlijk & Hardwerkend Mens'. Frankenstein gaat aan de slag en zorgt daarmee voor de nodige beroering onder de Smrntwske bevolking.
Maar wat is het dat burgemeester Znjerp en de Gezusters Karamazow met alle mogelijke middelen proberen te verbergen? Heeft de blinde zieneres Ilona iets gezien? Vindt de plaatselijke schone Raïsa nog een nieuwe bewonderaar, nu massamoordenaar Janosj de Pianist het tijdelijke voor het eeuwige heeft geruild?


5.4.17

Frankenstein vond geschikte hersenen in koelkast te Erembodegem!



"Frankenstein, of het geheim van SMRNTWSK" van Hugo Matthysen in de versie van Jetie+ (alle info hier!) en een regie van Patrick Bernauw is een bijzonder muzikale en ook zeer absurde komedie geworden. Verwacht u bijgevolg aan het onverwachte, aan een knettergek café chantant, aan prettig gestoord theater in de sfeer van Monty Python, aan een Veelkoppig Monster en . . . Smrntwske zwupsen!

Victor Frankenstein heeft in the middle of nowhere – het achterlijke boerengat Smrntwsk – een kasteel geërfd van zijn overgrootoom. Bij nader inzien blijkt dat een ruïne te zijn. Geld om het kasteel te saneren is er niet, maar gelukkig vindt de knecht van Frankenstein in de stoffige archieven een werkje van zijn overgrootoom Zoltan, getiteld: “Hoe maak ik een Fatsoenlijk & Hardwerkend Mens”. Frankenstein gaat aan de slag… en zorgt daarmee voor de nodige beroering onder de Smrntwske bevolking.

Want wat is HET, dat burgemeester Znjerp en de Gezusters Karamazow met alle mogelijke middelen proberen te verbergen ? Heeft de blinde zieneres Ilona iets gezien? Vindt de plaatselijke schone Raïsa nog een nieuwe bewonderaar, nu massamoordenaar Janosj de Pianist het tijdelijke voor het eeuwige heeft geruild ?

Al deze en nog veel meer vragen worden beantwoord op 6, 7, 12 en 13 mei... in Smrnerembodegemtwsk!


Snapshot repetitie
'toneeltongkussen voor gevorderden'
want Frankenstein is ook een romantisch drama!


20.3.17

Frankenstein... The Making Of (Rekwisieten & Kostumering)


Gezuster Karamazov 1

Het is algemeen bekend dat het Monster van Frankenstein volledig uit gerecycleerde onderdelen bestaat. Dat is ook het geval met de toneelproductie van Jetie+ waarin dit Monster een centrale rol speelt: alle info hier!




In de handleiding Hoe maak ik een Fatsoenlijk & Hardwerkend Mens lezen we hierover het volgende: "Benodigdheden: vijf kilo plaaster, tien meter koperdraad, drie konijnenvellen, een plank van acht op tien centimeter ­ ongeveer acht millimeter dik, kaarsvet, zes meter varkensdarm, schuurpapier, een schaar..." 

Gezuster Karamazov 2

Voor de regie van het stuk Frankenstein, of het geheim van Smrntwsk van Hugo Matthysen leek het mij dan ook aangewezen deze aanpak door te trekken bij de rolverdeling, en uitsluitend te werken met gerecycleerde acteurs & trices. Om de ex-Jeties duidelijk te definiëren als tweedehands materiaal, worden ze dan ook consequent Jetie+ (spreek uit: Jetieplus) genoemd. Ze hebben immers als het ware een tweede leven gekregen.

Gezuster Karamazov 3

Het concept om uitsluitend 100% gerecycleerd materiaal te gebruiken, werd ook doorgetrokken wat de rekwisieten betreft. Zo wordt er uitsluitend gebruik gemaakt van afval, gerecycleerd uit de daartoe bestemde vuilnisbakjes. Uiteraard desinfecteren wij dit eerst grondig, zoals hierbij wordt gedemonstreerd door de eeneiïge vierling, beter bekend als Gezusters Karamazov 1, 2, 3 en 4. 

Gezuster Karamazov 4

Wat de kostumering betreft, werd deze artistieke en ethisch-esthetische lijn vanzelfsprekend doorgetrokken. Door onderstaande fotoreportage wordt bijvoorbeeld geïllustreerd hoe drie Jetieplussers erop uit gestuurd werden om enige min of meer passende kostuums bij elkaar te scharrelen.










15.3.17

OER - De wortels van Vlaanderen (Katharina Van Cauteren)

OER - De wortels van Vlaanderen 
Vlaamse kunst tussen 1880 en 1930 

Katharina Van Cauteren 


Dat is Vlaanderen! Dat is het schoon, oud Vlaanderen, gelijk wij het zien op de oude schilderijen die ons overgebleven zijn. - Gustave Van de Woestyne.

OER is een boek over wortels. Over wat het betekent om Vlaming te zijn. Over hoe kunstenaars als Emile Claus, Valerius De Saedeleer, George Minne en Gustave Van de Woestyne al bij het begin van de twintigste eeuw heimwee koesteren naar het Vlaanderen van hun dromen. Ook de werken van James Ensor, Rik Wouters en Léon Spilliaert konden nergens anders ter wereld tot stand komen dan hier, in 'le plat pays'. En na de Eerste Wereldoorlog brengen Constant Permeke, Gust. De Smet, Frits Van den Berghe of Edgard Tytgat de kijk van kunstenaars 'van hier' op de wereld 'van hier'. Zo is dit boek een zoektocht naar wat Vlaanderen is, was, of kan zijn. 

Aan de hand van essays, gedichten en mijmeringen wekt OER de brede culturele context van het Vlaamse belle époque en het interbellum weer tot leven. Daarbij gaan ook kunstenaars, academici, verzamelaars en opiniemakers van vandaag op zoek naar hun 'roots'. Want het verleden is springlevend. OER gaat over u en mij.




Gisteren de opening meegemaakt van een prachtige tentoonstelling in het Caermersklooster, Patershol, Gent: www.oer.vlaanderen (te bezoeken van 15 maart tot 6 augustus, van dinsdag t/m zondag, van 10 tot 18 uur). En ook voor het eerst een schitterend boek in de handen gehouden, waarvan ik het genoegen had de redactie te doen. Zelf kon ik me bovendien nog helemaal uitleven in een bijdrage over drie van mijn dada's, onder de noemer De Vlaamste Vlamingen schreven in het Frans (en dan heb ik het natuurlijk over Maurice Maeterlinck, Emile Verhaeren en Georges Rodenbach). En een poëtisch Oud-Vlaams Triptiek in dit OER-boek publiceren, waarvan ik hier graag het middendeel overneem:

II. De Begijnen van Vlaanderen


Wat moeten wij nog beginnen
met de gebeden der begijnen?

Zij zijn uitgeveegd.
Hun God van terracotta
knarste in de voegen van de tijd
en barstte.

Zij bleven maagden voor het leven
als die Ene. Geen zaad
zocht zich verloren
in hun schoot. Zij bleven

schamel, gingen dood.
Zij versteenden.
Hun dagen van glorie bedorven,
verstorven. Steeds kleiner

als een trein die verdwijnt
in nacht en nevel –
fata morgana’s, gal en wind
en as en al de kinderen

die ze nooit baarden. 
Alleen en toch zij aan zij
liggen ze nu met de zonden
die ze vergaarden.


Onder een steen.

22.2.17

​Frankenstein, of het geheim van Smrntwsk... in Erembodegem! (Hugo Matthysen op zijn best!)


Jaren geleden regisseerde ik de Frankenstein van Hugo Matthysen -- bekend van radio, televisie & zo voort -- voor Tijl & Nele. Toen de oudere jongeren van Jetie+ -- voor het merendeel late twintigers die als nog bijzonder prille tieners voor het eerst op de planken stonden met Jeugd En Toneel In Erembodegem -- me vroegen een nieuwe prettig gestoorde versie van het toch al knettergekke stuk op te zetten, moest ik geen twee keer nadenken. Het was ondertussen zeven jaar geleden dat ik nog eens een toneelstuk had geregisseerd... "eventjes geen zin meer"... maar ondertussen is die zin alweer dubbel & dik teruggekeerd.


Victor Frankenstein heeft in the middle of nowhere – het achterlijke boerengat Smrntwsk – een kasteel geërfd van zijn overgrootoom. Bij nader inzien blijkt dat een ruïne te zijn. Geld om het kasteel te saneren is er niet, maar gelukkig vindt de knecht van Frankenstein in de stoffige archieven een werkje van zijn overgrootoom Zoltan, getiteld: Hoe maak ik een Fatsoenlijk & Hardwerkend Mens.


Frankenstein gaat aan de slag… en zorgt daarmee voor de nodige beroering onder de Smrntwske bevolking. ​ Want wat is HET, dat burgemeester Znjerp en de Gezusters Karamazow met alle mogelijke middelen proberen te verbergen ? Heeft de blinde zieneres Ilona iets gezien? Vindt de plaatselijke schone Raïsa nog een nieuwe bewonderaar, nu massamoordenaar Janosj de Pianist het tijdelijke voor het eeuwige heeft geruild ?


Vele vragen die om een antwoord smeken in deze tamelijk muzikale & tevens ook redelijk absurde komedie van Hugo Matthysen, Verwacht je aan het onverwachte, aan een knettergek café chantant, aan prettig gestoord theater in de sfeer van Monty Python, aan een Veelkoppig Monster, aan… Smrntwske zwupsen!


Opvoeringen op 6, 7, 12 en 13 mei. Meer info, wistjedatjes, tickets op deze Frankensteinse webstek.



Luisterboeken Podcast