Legenden van Lagelande

(geest)

Kom en

kom en -

Ga met mij mee

naar Parijs!

Vorige projecten rond "blackout poetry" (in het Nederlands: "stiftgedichten") kwamen grotendeels intuïtief tot stand. Ik heb daar al uitgebreid over geschreven in Eutopia/Blackout en Malemort/Blackout. 

Deze zomer heb ik zeer bewust een nieuw project aangevat, met dank ook aan het digitale-fotobewerkingsprogramma Picsart, waarmee de ver-beelding van de scenarist in mij (en de gemankeerde stripauteur) volop wordt aangesproken.

op een kerkhof 

slapen

dichter kon

niet

zie ze

laat sporen na

op de grond

de natte grond

langs beek

en berg

en 

in een wei in

een put

Hoe dan ook, het Oost-Vlaams Sagenboek van Stefaan Top bleek een ideale inspiratie te zijn voor een serie Legenden van Lagelande, waarvan het 'format' zich nog het best laat omschrijven als 'collage-stiftgedicht'. Of iets van die strekking.

Een verhaal - of gedicht? - schrijven door te schrappen, woord & beeld met elkaar verbinden, en op basis van mijn favoriete onderwerpen - sagen, mythen, legenden - een parallel universum scheppen... Mmm, het lijkt me wel wat.

zie je

die og en

iemand

volgt je

je kunt niet

meer 

adem en

Witte Middernacht

's nachts

zag hij een schone witte poes

en hij nam die mee

en zie,

daar zat een schone juffrouw te pronken op een stoel en

Zij

zegt: 'Pak

mij.'

 honderdtwintig jaar was hij

verdoold! Ik hoorde 

hem roepen - van de ene kant

naar de andere